به گزارش فرانیوز، سازمان هه‌نگاو با انتشار یک گزارش و استناد به شواهد تصویری، ادعای مهراب اکبرپور درباره مرگ پیمان گلوانی بر اثر «بیماری شدید» واکنش نشان داده است.
دادستان مهاباد طی مصاحبه با رسانه‌های حکومتی اتهام پیمان گلوانی را «پرونده‌های متعدد کلاهبرداری» اعلام و همچنین مرگ وی را ناشی از «بیماری شدید» اعلام نموده است.
هه‌نگاو در واکنش به این ادعا نوشته است: هه‌نگاو ضمن راستی‌آزمایی و تحقیقات علیرغم تهدیدهای شدید امنیتی علیه خانواده مطلع شده که اساساً پیمان گلوانی بر خلاف ادعای دادستان مهاباد هیچ گاه به زندان مرکزی ارومیه منتقل نشده و تا زمان افت شدید هوشیاری در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه نگه‌داری شده که این کاملا مغایر ادعای مهراب اکبر پور دادستان مهاباد می‌باشد.
این سازمان حقوق بشری در گزارش خود ادامه داده است: همچنین عکس‌های اخذ شده از جنازه به صورت کاملا مشخصی آثار شکنجه در نواحی مختلف بدن را نشان می‌دهد.
هه‌نگاو نوشته است: مهراب اکبرپور به لحاظ مباشرت مستقیم در نقض فاحش حقوق بشر در جریان انقلاب ژن، ژیان، ئازادی اساساً صلاحیت هیچ گونه اظهار نظر در خصوص این مسئله را ندارد. وی پیشتر مرگ شهروندان مهابادی بر اثر شلیک نیروهای امنیتی را نیز انکار کرده بود.
در ادامه گزارش آمده است: هه‌نگاو همواره خواستار تحقیقات مستقل بین‌المللی توسط متخصصان پزشکی قانونی و سازمان پزشکان بدون مرز در پرونده‌های متعدد بوده لیکن جمهوری اسلامی هیچ‌گاه چنین همکاری را برای انجام تحقیقات مستقل، نپذیرفته است.
این سازمان درباره روند بازداشت پیمان گلوانی عنوان کرده که وی روز یکشنبه ۴ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در منزل خانوادگی خود در مهاباد با توسل به خشونت بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شد.
هه‌نگاو افزوده است: پیمان گلوانی روز چهارشنبه ۱۴ تیر، به دلیل عدم هوشیاری از بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه به بیمارستان خمینی این شهر انتقال یافت.
در گزارش تصریح شده است: طی چند روزی که پیمان گلوانی در بیمارستان بود، ماموران اجازه هیچگونه ملاقاتی به اطرافیان ندادند و صرفاً یک بار خواهر پیمان موفق شد او را ببیند که بعدا تاکید کرد “بدن و سر و صورت پیمان پر از کبودی بود”. همچنین طی چند روز، دادستانی برای بررسی “مرگ مشکوک”، اجازه ترخیص جسد پیمان گلوانی در سردخانه را صادر نکرد.
پیمان گلوانی در نهایت روز یکشنبه ۱۸ تیر ۱۴۰۲، متعاقب گذشت چند روز از بستری شدن در بیمارستان خمینی به دلیل عدم هوشیاری شدید و رفتن به کما، جان باخت. پیکر او در اواخر وقت شامگاه دوشنبه ۱۹ تیر ماه ۱۴۰۲ تحت تدابیر شدید امنیتی در مهاباد به خاک سپرده شد.
