به گزارش فرانیوز، امیررضا خادم خطاب به معصومه ابتکار که با انتشار یادداشتی از فشارها بر سر حجاب انتقاد کرده بود، نوشته است: لطفا لب و دهن خود را پاک نکنید!
وی در استوری اینستاگرام عنوان کرده است: اتفاقا گرفتاری مملکت از زمانی آغاز شد که شماها، بدون توجه به منافع ملی و مردم، از دیوارهای سفارت آمریکا بالا رفته و آن را اشغال کردید و اکنون هر چند از کرده خود ابراز پشیمانی نمی‌کنید، اما فرزندانتان در همان کشور روزگار می گذرانند.
اشاره آقای خادم به اشغال سفارت آمریکا در روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ و گروگان‌گیری ۶۶ دیپلمات از سوی گروهی از دانشجویان موسوم به «پیرو خط امام» بود که در آن زمان معصومه ابتکار سخنگوی این دانشجویان برای برقراری ارتباط با رسانه‌های بین‌المللی بود.
معصومه ابتکار طی یادداشتی که در روزنامه اعتماد منتشر شده، نوشته است: اکثریت جامعه ایرانی فقط می‌خواهند زندگی کنند و از آنچه نظام هستی برای انسان ودیعه داده بهره‌مند شوند؛ مردم از دروغ و ناراستی در نردبان کج قدرت بیزارند؛ از وعده‌های ناممکن، از بازی قدرتمندان با روح و روان‌شان، از اینکه به شعورشان توهین شود، از تحقیر کردن و تحقیر شدن، از رنجاندن و رنجیده شدن.
وی افزوده است: مردم خسته‌اند از اصل دانستن حجاب و فرع شمردن تورم و گرانی که کمر آنها را شکسته است؛ مردم بیزار از دیده نشدن آثار شوم سال‌ها تحریم بر پیکره و روح جامعه و بی‌تفاوتی در برابر مهاجرت نخبگان و ورود جمعیت‌های کثیر غیر ایرانی به شهرهای وطن هستند، مردم از شنیده نشدن انتقاد و اعتراض و از سرگردانی نسل جوان بیزارند.
امیررضا خادم قهرمان پیشین کشتی ایران و جهان و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، پیش از این نیز با اظهارات و انتقادات خود به برخی از مسائل کشور، از مردم حمایت کرده بود.
او چند ماه پیش همزمان با اعدام «محسن شکاری» از معترضان خیزش مردمی در ایران، در حساب اینستاگرامی خود با انتقاد از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، نسبت به اعدام او واکنش نشان داده و نوشته بود: «معتقدم این تصمیم به دور از “عدالت اجتماعی” و کاملاً به قصدِ خاتمه اعتراضات بوده و متاسفانه باز هم اتفاق خواهد افتاد.»
او از سرکوب ورزشکاران و هنرمندانی که سعی داشتند به اعتقاد او «دلسوزانه و مصرانه در جهتِ اقناعِ جامعه به پرهیز از خشونت و با نقدِ منصفانه واعتراضاتِ مدنی»، حرف خود را به حکومت برسانند نیز انتقاد کرده است.
در بخشی از متن امیررضا خادم که خطاب به «غلامحسین محسنی‌اژه‌ای» نوشته آمده : «فکر می‌کنم درشرایطی که قتلی روی نداده و بنا بر اعترافاتِ متهم (به فرضِ اجباری نبودن!)، مشخص است او اختلالِ روانی دارد، قطعا اتهامِ محاربه، حکمی کاملا سختگیرانه بوده وعدالت اجتماعیحکم می‌کرد، این بیمارِ گناهکار، ابتدا درمان وسپس با محکومیتی به مراتب عادلانه‌تر مواجه شود.»
