بهاره هدایت، فعال سیاسی زندانی، در نامه‌ای در نقد علمکرد گروههای مخالف جمهوری اسلامی در خارج از کشور، نوشت: این بیماری اپوزیسیون ما است که به جای آن که سیاست بورزد، می‌خواهد فعال حقوق بشر باشد که یعنی در سیاست همه چیز بگوید ولی در عین حال هیچ چیز هم نگفته باشد. در حالی که گروههای مختلف اپوزیسیون باید با اندیشیدن نظام‌مند، به پرسش‌های ضروری در میدان براندازی پاسخ دهند.
به گزارش فرانیوز، بهاره هدایت فعال سیاسی در نامه خود که روز سه شنبه ۲۳ خردادماه منتشر شده به ایوزیسیون هشدار داده است که مبادا با رفتار خود، جوانان مبارز و امیدوار را از آینده ایران نومید سازند و میدان مبارزه با حکومت را به تمناهای شخصی خود ببازند.
او در ادامه نامه خود را نقدی خوانده بر بی‌پرواییِ برخی نیروهای سیاسی در دامن زدن به نزاع‌های بیهوده به جای انجام دادنِ کار خود، و نوشته است: «چشم از هدف برندارید که تاریخ این سرزمین ما را نخواهد بخشید اگر این میدان را به تمناهای شخصی‌مان ببازیم.»
خانم هدایت افزوده: در حالی که «ایده براندازی و ضرورت آن در جان مردم جاری است… روزی نیست که اپوزیسیون خودزنی نکند و پاره‌ای از خودش را نکُشد، و همزمان این امیدهایی را که با مرارت روئیده لگدمال تمناهایش نکند».
بهاره هدایت با طرح پرسش‌هایی اساسی که به گفته او باید اپوزیسیون در پی پاسخ دادن به آنها باشد، می‌گوید که اپوزیسیون جمهوری اسلامی در حال حاضر «دچار شدت اغتشاش ایده‌هاست؛ هرکس به مناسبتی و از رهگذری، پاره‌ای از یک ایده- عمدتا و گاهی ظاهرا- مشروع را از جا کنده و به میان اتمسفر سیاسی پرتاب می‌کند».
بهاره هدایت افزوده است این بیماری اپوزیسیون ما است که به جای آن که سیاست بورزد، می‌خواهد فعال حقوق بشر باشد که یعنی در سیاست همه چیز بگوید ولی در عین حال هیچ چیز هم نگفته باشد. در حالی که گروههای مختلف اپوزیسیون باید با اندیشیدن نظام‌مند، به پرسش‌های ضروری در میدان براندازی پاسخ دهند.
این زندانی سیاسی در این نامه به نشست جورج‌تاون اشاره کرده است؛ نشستی در بهمن‌ماه ۱۴۰۱ با عنوان «آینده جنبش دموکراسی ایران» در دانشگاه جورج‌تاون شهر واشینگتن که شاهزاده رضا پهلوی، حامد اسماعیلیون، مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی در آن حضور یافتند و شیرین عبادی، عبدالله مهتدی، گلشیفته فراهانی و علی کریمی با پیام‌های ویدئویی خود به آن پیوستند.
ائتلافی که کمتر از دو ماه پس از انتشار یک منشور ۱۷ بندی به نام منشور «همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» که به «منشور مهسا» معروف شد، دچار فروپاشی شد.
هدایت با اشاره به فروپاشی ائتلاف «جورج‌تاون»، تذکر داده است که برخی نیروهای سیاسی تصور می‌کنند اگر صادقانه واژه همبستگی را بر زبان آوردند، همبستگی در فضا پدید می‌آید و یا اگر همه پای میثاق‌های حقوق بشری را امضا کنند، سیاست‌ورزی کرده‌اند.
خانم هدایت با یادآوری این اختلافات تأکید می‌کند که پس از آبان ۹۸ و شلیک به هواپیمای اوکراینی به دست سپاه، «منطق و استلزامات جنگی بر وضعیت حاکم شد، و هنوز هم آن منطق برقرار است. و عطف به این منطق است که نیروهای سیاسی برانداز باید به برنامه سیاسی بیندیشند، آن را تدارک ببینند، و مخاطرات و مسئولیتش را بپذیرند.»
هدایت هم‌چنین بر ضرورت ائتلاف و همبستگی نیروهای سیاسی داخلی و خارجی برانداز تاکید کرده و گفته است: «اتکای صرف به نیروهای داخلی یا تغییرات صرفا درون‌زا، همان اصلاحات است، مهم نیست که این بار نامش را براندازی بگذاریم یا چیز دیگر. این همان است که بود و واجد همان انسدادی است که داشت.»
خانم هدایت که پیش از این هفت سال را در زندان گذرانده بود، اکنون برای تحمل چهار سال حکم زندان به‌دلیل اعتراض به سرنگونی هواپیمای اوکراینی توسط سپاه پاسداران، در زندان اوین محبوس است.
او پیشتر در آذرماه سال ۱۴۰۱، در اوج اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، در نامه‌ای دیگر ضمن برشمردن جدایی مسیر جنبش اعتراضی ۱۴۰۱ از جریان اصلاح‌طلبان گفته بود که «جمهوری اسلامی باید برود زیرا سرشت و سرنوشتش تباهی‌ست».
