نسرین ستوده
//

معاون فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران: نسرین ستوده باید آزاد شود

معاون فرستاده ویژه در امور ایران در دولت ایالات متحده، با بیان اینکه «آرمیتا گراوند، امروز باید زنده بود»، خواهان آزادی فوری نسرین ستوده شد.

خواندن این مطلب 6 دقیقه طول میکشد.

به گزارش فرانیوز، آبرام پیلی خواستار آزادی فوری نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر شد که در جریان مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند بازداشت شده است.

وی از جمهوری اسلامی خواست تا خشونت علیه زنان و دختران را ایران را متوقف کند.

نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر که روز ۷ آبان ۱۴۰۲ در جریان خاکسپاری آرمیتا گراوند بازداشت شد، دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.

رضا خندان، همسر خانم ستوده، روز دوشنبه ۸ آبان به این سایت خبری گفته است که همسرش از لحظه بازداشت اعتصاب غذا و دارو کرده است.

به گفته رضا خندان، نسرین ستوده در هنگام بازداشت به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و عینک او نیز شکسته است.

رضا خندان گفت که نسرین ستوده به همراه سایر زنان بازداشت‌شده از ساختمان پلیس امنیت در وزرا به دادسرای اوین منتقل شدند اما نسرین ستوده به همراه منظر ضرابی، به دلیل نداشتن حجاب اجباری در خودرو مانده‌اند و حاضر به پوشیدن روسری نشده‌اند.

همسر نسرین ستوده درباره تعداد بازداشت‌شدگان در مراسم خاک‌سپاری آرمیتا گراوند نیز گفت ۶۲ نفر که نیمی از آن‌ها زن بودند دیروز به وزرا منتقل شده بودند، در حالی که شمار بازداشت شدگان بیشتر بوده و تعدادی قبلا آزاد شده بودند.

آقای خندان، گفت که همسرش در نهایت به همراه سایر زنان بازداشت‌شده در مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند به زندان قرچک ورامین منتقل شده است.

مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند، روز یکشنبه ۷ آبان با دخالت نیروهای حکومت جمهوری اسلامی به خشونت کشیده شد و در جریان آن شماری از حاضران از جمله منظر ضرابی،  نسرین ستوده و مسعود زینال زاده بازداشت شدند.

از این افراد، منظر ضرابی، امروز ۸ آبان از زندان آزاد شده است. خانم ضرابی مادر الوند و سهند صادقی مادربزرگ صوفی امامی و مادر همسر نگار برقعی است که همگی آن‌ها در جریان سرنگونی هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جان باختند.

نسرین ستوده پیش از حضور در مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند، مرگ او را «قتل حکومتی» خوانده و در فیسبوک خود نوشته بود: «ما دو دختر جوان‌مان را در مترو از دست داده‌ایم، می‌توانیم با حضور گسترده در متروها به حفاظت از جوانان‌مان بپردازیم. تا زمان محاکمه عادلانه‌ عاملان و آمران این قتل‌های حکومتی فرا برسد.»