به گزارش فرانیوز زهره سرو از مهر۱۴۰۰ دوران محکومیت شش سال زندان خود را سپری می‌کند. اعتصاب غذای این زندانی سیاسی در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و وخامت وضعیت جسمانی او آغاز شده است.
براساس گزارش‌ها چندین هفته از پاره شده مینیسک پای زهره سرو می‌گذرد و مسئولان زندان اوین از اعزام او به بیمارستان ممانعت به عمل آورده‌اند.
براساس نامه‌ای که زهره سرو در زندان نوشته، خواسته این زندانی برای پایان دادن به اعتصاب غذا، «پذیرش درخواستش برای آزادی مشروط» عنوان شده است.
براساس نامه خانم سرو، او تنها «آب و قند و نمک» خواهد خورد و گفته است «تمامی عواقب اعتصاب غذا و به‌خطر افتادن سلامتی و جان» او، بر عهده نهاد قضایی مربوطه خواهد بود.
به گفته سرو، همان قانونی که او را محکوم به تحمل حبس کرده می‌گوید، با سپری شدن بیش از یک‌سوم حکم، مشمول استفاده از آزادی مشروط است. او تاکید کرد تاکنون به پیگیری‌های خود و «بابک پاک‌نیا»، وکیل او، پاسخی داده نشده است.
زهره سرو در تاریخ ۲مهر۱۴۰۰ بازداشت و با حکم «ایمان افشاری»، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد که شش سال از آن قابل اجراست. این حکم بابت اتهام «اجتماع، تبانی و تبلیغ علیه نظام» برایش صادر شد.
خانم سرو تنها سرپرست مادر سالمند ۷۵ ساله خود است که به‌دلیل کهولت سن و شکستگی لگن، امکان خروج از خانه را ندارد و در سال‌های حبس او توسط پرستار نگهداری می‌شود.
این زندانی سیاسی از ۲۷ ماه قبل تاکنون امکان ملاقات با مادر خود را نداشته است.
زهره سرو پیشتر در جریان اعتراضات سراسری در آبان ۱۳۹۸ به‌دلیل فعالیت در فضای مجازی (اینستاگرام) بازداشت و به‌اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال حبس تعزیری و چهار ماه فعالیت موثر در بسیج و مطالعه تفسیر سوره حجرات محکوم شده بود.
او فروردین۱۴۰۰ پس از تحمل ۱۵ ماه حبس و اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق از زندان آزاد شد.
زهره سرو در نامه خود همچنین باوجود «توده و کسیتی در پستان» خود اشاره کرده و نوشته است نیازمند رسیدگی فوری پزشکی است و باتوجه به اینکه براساس قانون مشمول استفاده از شرایط آزادی مشروط است، می‌خواهد که آزاد شود.
زهره سرو متولد سال ۱۳۶۵ و فارغ‌التحصیل رشته مدیریت بازرگانی است. او در اردیبهشت امسال همراه با «گلرخ ایرایی، نسرین جوادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت و نرگس محمدی»، پنج تن دیگر از زنان زندانی سیاسی در اوین، با انتشار بیانیه‌ای نسبت به موج اعدام‌ها در ایران اعتراض کرد.
آنان در این بیانیه گفتند: «جمهوری‌اسلامی با اعدام مردم راه به جایی نخواهد برد».
