به گزارش فرانیوز، نگاهی داریم به عناوین و گزارشات چند روزنامه صبح کشور که در ادامه می خوانید؛
آب کشور زیر تیغ؛ گلستان در حال تبدیل به کویر است
روزنامه ابرار اقتصادی به ابر بحران آب در ایران پرداخته است. معاون پژوهشی مرکز ملی مطالعات آب اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه اکنون موضوع آب به یک ابرچالش تبدیل شده است گفت: در دهه ۴۰ تا ۶۰ حدود ۹۰ میلیارد متر مکعب آب سطحی در کشور داشتیم اکنون این رقم نصف و به کمتر از ۵۰ میلیارد متر مکعب رسیده است.
عباس کشاورز درباره تشدید کم آبی و فرونشست زمین در کشور اظهار داشت: حوزه آب در کشور ما با چند چالش جدی مواجه است به همین دلیل ما از آن بعنوان بزرگترین ابر چالش نام میبریم یعنی بسیار تعیین کننده و بسیار هم پیچیده است.
معاون پژوهشی مرکز ملی مطالعات آب اتاق بازرگانی ایران در ادامه گفت: از ۶۰۹ دشت کشور ۴۱۰ دشت بحرانی و ممنوعه است و این بدان معنا نیست که ۲۰۰ دشت دیگر اوضاع خوبی دارند، آنها حجم مخزنی ندارند، آبخوان روی سنگ و یا مارن واقع است پس هیچ جای کشور آب زیرزمینی وجود ندارد بلکه اضافه برداشت و مخاطرات ناشی از اضافه برداشت هم داریم.
وی با بیان اینکه ما آب زیرزمینی را پیشخور کردیم و ذخایر آبی نسلهای آینده و حقابه محیط زیست را هم خوردیم و برای کشور مصیبت درست کرده ایم خاطرنشان کرد نتایج همه اینها اکنون فرونشست است که در کشور ما یک تهدید است نه چالش.
کشاورز با بیان اینکه یک راه برون رفت از این اوضاع تغییر رفتار مدیریت آب است، گفت: تا دهه ۴۰ مدیریت بخش آب دست مردم بود اما دولتی شدن مدیریت آب مصادف با بحران شده چون دیدگاه دولت احداث سد و یکجانبه و متکی به منابع بوده، برخی از دولت ها هم برای کنترل فشار اجتماعی انتقال آب را در دستور کار قرار دادند.
اما در واقع تدبیر در مدیریت آب ناکارآمد بوده تا به اینجا رسیدیم که اکنون در لبه تیغ قرار گرفته ایم. به طوری که هر سال چند هزار هکتار باغات پسته خشک می شود و گلستان به عنوان یک استان پربارش در حال تبدیل شدن به کویر است.
تنش آبی در حوزه‌های صنعت، شرب و کشاورزی
روزنامه جوان گزارشی را پیرامون گفتگو با محمدجواد زارعیان، مدیر پژوهشکده مطالعات منابع آب درباره تنش آبی در بخش صنعت و کشاورزی تهیه کرده که به شرح زیر است. پیش بینی تنش آبی بار دیگر عموم مردم را نگران کرده است. منابع آبی کشور به خطر افتاده و خطرات مرتبط با آن تنها در حد اعلام آمار و ارقام باقی مانده است. متأسفانه عزمی جدی برای مصرف بهینه آب مشاهده نمی شود این در حالی است که اگر همین امروز برای حفظ منابع آبی اقدام شود، دیر شده چراکه با ادامه روند مصرفی فعلی ممکن است در سالهای آینده جنگ آبی به راه بیفتد. این پیش بینیها و این هشدارها یک خطر جدی است که باید همه دستگاهها و سازمانهای مرتبط با مسائل آبی کشور، پای کار بیایند و نسبت به افزایش بهره وری آب احساس مسئولیت کنند.
میدانیم که تنش آبی اتفاق می افتد، فقط منازعات بر سر شدت آن است که هر کشور را تا چه میزان درگیر خواهد کرد. اما در رابطه با اینکه برای نجات از بحران و تنش آبی چه کاری باید انجام شود باید گفت که چند راه بیشتر نداریم. اهم متخصصان بر این باورند که باید بهره وری مصرف آب افزایش پیدا کند.
در حال حاضر متولی مدیریت آب در استانها شرکتهای آب منطقه ای هستند. این شرکتها معمولاً با شرکت های مشابه و تیم بازرسی و همچنین ابزارهای نظارتی فعالیت می کنند، منتها اینها کفایت نمی کند چراکه حدود یک میلیون چاه کشاورزی در کشور وجود دارد و تا زمانی که این تعداد چاه پایش نشود و مشخص نباشد که چه مقدار آب از آنها برداشت می شود، بی فایده است بنابراین یا باید یک میلیون نفر آدم داشته باشیم که چاه ها را هر روز پایش کنند که این اصلا امکانپذیر نیست یا باید ابزار این کار وجود داشته باشد که ساختار آن وجود دارد اما ابزارش نیست.
رکود سنگین در بازار سردرگم مسکن
روزنامه اقتصاد پویا به گفتگو با فرهاد بیضایی، کارشناس حوزه مسکن پرداخته و بیضایی در خصوص آینده بازار مسکن در سال جاری عنوان کرده است: سردرگمی هایی که اکنون در بازار مسکن وجود دارد و حتی سیاست گذاری های دولت که بعد از گذشت بیش از دو سال نتوانسته موجب انسجام در بازار شود همچنان توان تداوم رکود در حوزه مسکن را پیش بینی کرد.
وی در تشریح علل ایجاد رکود تورمی گفت: عوامل مختلفی موجب بروز رکود تورمی میشوند که باید این عوامل رفع شوند. این که در شرایط رکودی به ویژه در حوزه ساخت وساز شاهد افزایش قیمتها هستیم ناشی از دو عامل می باشد؛ عامل اول این که به دنبال تکانه‌های ارزی، کاهش ارزش پول ملی را شاهد هستیم و همین امر موجب میشود که نسبت دارایی، خود را با ارزش پولی تطبیق دهد. در حقیقت بخش عمده ای از این افزایش قیمت در حوزه املاک مبتنی بر افزایش قیمت ارز و کاهش ارزش پول ملی است عامل دوم نیز که ناشی از افزایش قیمت ارز است رفتار اقتصادی افراد میباشد که سعی میکنند نقدینگی در اختیارشان را تبدیل به دارایی کنند تا ارزش دارایی و نقدینگی شان کاهش نیابد.
این کارشناس حوزه مسکن با بیان این که شاهد کاهش ساخت و ساز مسکن در کشور هستیم عنوان کرد: تقریبا طی یک دهه اخیر به دلیل سیاستهای نامناسب در حوزه مدیریت شهری و به ویژه صدور پروانه های ساختمانی در دهه ۸۰ شاهد رونق ساخت وساز بودیم اما اکنون در خصوص زمینهای ذخیره شهری با کاهش مواجه ایم و در بسیاری از کلانشهرها اکنون زمینهای ذخیره شهری وجود ندارد همین امر موجب شده که سهم زمین در قیمت تمام شده مسکن افزایش یابد.
واکنش منفی به احتمال شکل‌گیری توافق موقت برجامی
روزنامه تجارت به نقل از سخنگوی دستگاه دیپلماسی نوشت: گمانه زنیهای رسانه ای درباره مذاکرات، رفع تحریمها را تایید نمی کند!
ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دیروز دوشنبه پنجم تیر ماه در نشست هفتگی با خبرنگاران به تشریح آخرین تحولات در حوزه سیاست خارجی پرداخت. او درباره اقدام کمیته سیاست خارجی آمریکا برای دائمی کردن تحریم ها علیه ایران نیز گفت: اصرار بر انجام مذاکره برای حل و فصل موضوع برجام و حل و فصل اختلافات موجود را نمی‌توانیم با تلاش برای تشدید و حفظ تحریمها تحلیل و تفسیر کنیم. این دوگانگی آشکار است که از یک سو درخواست مذاکره مستقیم را مطرح میکنند و یا از طریق واسطه‌ها گفت و گو کنند و باز از سوی دیگر دست به تحریم بزنند. آمریکا نشان داد به سیاست تحریم علیه دولتهای مستقل اعتیاد پیدا کرده و تحریم به ابزاری در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است.
کنعانی درباره داراییهای بلوکه شده ایران نیز گفت: پیشرفتهایی در این خصوص حاصل شده است. برای رفع انسداد کامل داراییهای بلوکه شده ایران در برخی کشورها اقدامات خود را با جدیت انجام خواهیم داد.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی درباره خبر منتشر شده مبنی بر تفاهم نانوشته ایران و آمریکا همزمان با سفر امیرعبداللهیان به حوزه خلیج فارس هم ادعا کرد: گمانه زنیهای رسانه ای درباره مذاکرات رفع تحریمها را تایید و در این باره اظهار نظر نمی کنیم ایران پایبند روند مذاکره و میز مذاکره بوده که بتواند حقوق ملت ایران را تامین کند در چارچوب سیاست اصولی و اعلام شده رویکرد و اقدامات خود را ادامه خواهیم داد.
آیا رابطه ایران و عربستان تاکتیکی است؟
روزنامه هم‌میهن گفتگویی را با “علم صالح”، استادیار مطالعات خاورمیانه دانشگاه ملی استرالیا ترتیب داده است.
دکتر علم صالح، استادیار مطالعات خاورمیانه دانشگاه ملی استرالیا معتقد است که ایران در یک دوره انتقالی بسیار حساس قرار گرفته است؛ همانطور که در جهان شاهد یک تغییر در سطح کلان در خصوص معادلات قدرت هستیم. صالح با بیان اینکه باید در سیاست‌گذاری‌ها در این دوره حساس به همه ابعاد سیاسی، اقتصادی، نظامی و اجتماعی توجه شود، عنوان کرده است: روند و اتفاقات اخیر تصادفی و عمدی نبوده که خواست یا درخواست شخص یا کشوری باشد. بدون شک این اتفاقات بسیار مهم ساختاری، دلایل و ریشه‌های تاریخی دارد که منجر به تحولی با عنوان عادی‌سازی روابط ایران و عربستان شده است.
برای این موضوع یک پیش‌زمینه تاریخی وجود دارد و آن پیش‌زمینه این است که خاورمیانه به‌طور سنتی همیشه تحت سلطه قدرت‌های خارجی بوده و کشورهای مختلف در شرایط گوناگون و در یک قرن اخیر، همیشه وابستگی سیاسی، نظامی به یک قدرت خارجی داشتند؛ این قدرت خارجی انگلیس، فرانسه، شوروی یا آمریکا پس از جنگ جهانی دوم بود. طی یک قرن اخیر اتفاقات تاریخی مهم متعددی به وقوع پیوست که در نهایت به یک بلوغ سیاسی در منطقه منجر شد و نتیجه‌اش اتفاقی بود که بین ایران و عربستان رخ داد.
به‌طور حتم هیچ توافقی نیست که تماماً برای یک طرف برد داشته باشد و همیشه باید یکسری امتیازاتی بدهید و یکسری امتیازاتی بگیرید و در واقع هر تحول جدید دارای مجموعه‌ای از نکات مثبت و منفی است و در عین حال هرگونه توافقی می‌تواند در آینده زیر سوال برود.
تغییراتی که در ایران و عربستان افتاده، تغییرات ساختاری است و تغییرات ساختاری اموری نیستند که به‌راحتی و به‌زودی تغییر کنند و یک امر تاکتیکی زودگذر نیستند.
برای مثال در تغییرات ساختاری در ایران دو چیز را میشود نام برد که یکی استقلال سیاسی و دیگری قدرت نظامی است و اینها اموری نیستند که به‌زودی تغییر کنند و عربستان هم این دو را می‌داند و اینطور نیست که بخواهد نظرش را در چند سال آینده تغییر دهد چراکه متوجه این واقعیت میشود که ایران قدرت موشکی است و هر دو به این امر قائلند.
در مورد عربستان هم همین‌طور است و ریاض به یک بلوغ سیاسی رسیده که بتواند برای خودش تعیین‌تکلیف کند و امنیت خود را از یک امنیت وابسته به غرب و مخصوصاً آمریکا به یک امنیت پایدار برساند؛ امنیتی که خودش تعیین‌کننده شکل و شمایل آن از لحاظ نظامی، اطلاعاتی و تکنولوژی و سلاح‌های نظامی است و او هم به این نتیجه رسیده و رفتارش بسیار شبیه کشورهایی است که به بلوغ نزدیک شده‌اند تا به‌صورت تدریجی وابستگی خود را به غرب کاهش دهند.
