دبیر کل سازمان عفو بین الملل در گزارش سالانه خود به خیزش انقلا بی مردم ایران و سرکوب آنان از سوی حکومت اشاره و با انتقاد شدید از «تمایل دولت‌ها برای اعمال کنترل بر بدن زنان و دختران، تمایلات جنسی و زندگی آن‌ها» هشدار داد که این رویکرد میراث وحشتناکی از خشونت، ظلم به جا می‌گذارد.
به گزارش فرانیوز، سازمان عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود که روز سه‌شنبه ۲۸ مارس (۸ فروردین) منتشر شد، از «استانداردهای دوگانه» کشورها در برابر نقض حقوق بشر در جهان انتقاد کرد.
اگنس کالامار، دبیر کل سازمان عفو بین‌الملل، هنگام ارائه گزارش سالانه‌اش در پاریس، از اینکه فناوری به ابزاری برای سرکوب مردم و جلوگیری از تجمع‌های اعتراضی تبدیل شده، ابراز تاسف کرد و گفت که مقام‌های جمهوری اسلامی با استفاده از گلوله‌های جنگی، گلوله‌های ساچمه‌ای، گاز اشک‌آور و ضرب‌وشتم غیرقانونی، ده‌ها معترض را سرکوب کردند و در این اعتراض‌ها صدها تن از جمله ده‌ها کودک کشته شدند.
در این گزارش آمده است که در سال ۲۰۲۲، مخالفان حکومت‌ها از جمله روزنامه‌نگاران در ده‌ها کشور جهان زندانی شدند و سرکوب مخالفان تاثیر شدیدی بر حقوق زنان داشت.
کالامار با انتقاد شدید از «تمایل دولت‌ها برای اعمال کنترل بر بدن زنان و دختران، تمایلات جنسی و زندگی آن‌ها» هشدار داد که این رویکرد میراث وحشتناکی از خشونت، ظلم و پتانسیل کوتاه‌مدت به جا می‌گذارد.
او به وضعیت زنان در کشورهایی مانند ایران و افغانستان اشاره کرد و افزود که حقوق زنان در افغانستان با صدور فرمان‌های متعدد از سوی طالبان به‌شدت تضعیف شد. در ایران نیز مهسا امینی در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی تهران و به دلیل بیرون بودن چند تار مو بازداشت، شکنجه و کشته شد. جان باختن او اعتراض‌های سراسری در ایران را رقم زد که طی آن تعداد زیادی از زنان بازداشت، مجروح و کشته شدند.
دبیرکل عفو بین‌الملل در بخش دیگری از این گزارش به واکنش کشورهای غربی در برابر حمله نظامی روسیه به اوکراین اشاره کرد و آن را نشان‌دهنده رفتار و استاندارد دوگانه این کشورها در موضوع نقض حقوق بشر دانست؛ زیرا در برابر سرکوب‌ها در کشورهای دیگر و رفتار «نژادپرستانه» اسرائیل با فلسطینی‌ها سکوت کرده‌اند.
اگنس کالامار با انتقاد از دولت‌های غربی گفت که آن‌ها در برابر بسیاری از موارد نقض حقوق بشر بی‌تفاوت بوده‌اند و افزود که واکنش‌ها به حمله روسیه به اوکراین این تصور را ایجاد کرد که اگر اراده سیاسی وجود داشته باشد، بسیاری کارها ممکن خواهد بود.
اگنس کالامار به مبارزات مدنی در کشورهای مختلف از جمله افغانستان و ایران اشاره کرد و افزود: احساس ناامیدی در برابر ظلم‌ها و سوءاستفاده‌ها آسان است، اما مردم در طول سال گذشته، نشان دادند که ما ناتوان نیستیم. ما سرکشی‌های نمادین از جمله راهپیمایی زنان افغان علیه حکومت طالبان و راهپیمایی زنان ایرانی بدون حجاب در انظار عمومی یا کوتاه کردن موهایشان در اعتراض به قوانین حجاب اجباری را شاهد بودیم. میلیون‌ها نفری که در پی مردسالاری و نژادپرستی سازمان‌یافته سرکوب شده بودند، به خیابان‌ها آمدند تا فردای بهتری را مطالبه کنند. آن‌ها در سال‌های گذشته هم چنین کردند و دوباره در سال ۲۰۲۲ آن را تکرار کردند. این باید به کسانی که در قدرت‌اند یادآوری کند وقتی آن‌ها به حیثیت، برابری و آزادی ما حمله می‌کنند، ما هرگز یک تماشاچی صرف نخواهیم بود.
