به گزارش فرانیوز، نگاهی داریم به عناوین و گزارشات چند روزنامه صبح کشور که در ادامه می خوانید.
آتش بر تن خشک طبیعت
روزنامه اعتماد نگاهی داشته به آتش سوزی جنگل ها در ایران و نوشته است؛ ۶۲۳ مورد آتشسوزی آنهم تنها در ۴ ماهه نخست امسال و ویرانی دستکم ۴ هزار هکتار از طبیعت کشور؛ این جمله اگرچه همه ماجرا نیست اما تا اندازه ای سال سوزناک طبیعت ایران را به تصویر میکشد. مقایسه این آمار با شرایط مشابه پارسال اما تصویر دقیق تری میسازد؛ آمار آتشسوزی در سال پیش در همین ۴ ماهه نخست ۲۷۴ فقره در وسعت ۸۹۶ هکتار بوده است. به تازگی هم آتش به جنگلهای مریوان زد و ۱۰ روز ادامه پیدا کرد، آتشی که دستکم ۹ نفر را مصدوم کرد.
امسال آن طور که حمیدرضا قنبری، مدیرکل دفتر حفاظت و حمایت سازمان منابع طبیعی ایران بر اساس داده ها پیشبینی میکند قرار است حریق در جنگل ها و مراتع بسیار شدیدتر از سال گذشته اتفاق بیفتد و آن طور که آمارهای منابع طبیعی ایران نشان میدهد در این ۴ ماهه در فقرات آتشسوزی ۱۲۷ درصد و در وسعت ۳۵۳ درصد افزایش حریق را به نسبت سال گذشته شاهد هستیم.
حالا سوال اینجاست در حالی که آمارها از همین امروز نشان از افزایش آتشسوزی ها دارد سازمانهایی مانند محیط زیست و منابع طبیعی ایران چه تمهیداتی برای جلوگیری از تخریب محیط زیست دارند؟ آیا بازهم قرار است تا پایان فصل گرم اسامی بیشتری به لیست مصدومان شهدای محیط زیست ایران اضافه شود؟ حسام فروردینی، فعال محیط زیستی بیش از ۱۰ سال است که در عملیات های مختلف اطفای حریق حوزه زاگرس شرکت داشته است.
او درمورد وسعت زیاد آتش سوزی در مریوان میگوید: «این وسعت آتش سوزی، کنترل آن توسط نیروی انسانی را سخت کرده بود و یکی از مشکلاتی که وجود داشت، دیر رسیدن بالگردها برای مهار آتش بود.» فروردینی آتشسوزی هایی که توسط نیروهای نظامی برای ایجاد امنیت اطراف پادگان هایی که در عرصه های طبیعی واقع شده اند را دلیل دیگر آتشسوزی های زاگرس میداند.هر چند بخش بزرگی از این آتشسوزی ها به علت تغییر اقلیم جهانی اتفاق می افتد و مخصوص ایران نیست، اما نمیتوان به علت جهانی بودن آتش سوزی در جنگل ها از زیر بار مسئولیت مسئولان شانی خالی کرد.
حراج تهران، بازار مکاره ای میلیاردی با مالیات نامعلوم و خریداران بی چهره
روزنامه خبر جنوب به حراج تهران پرداخته است؛ حراج تهران، یک رویداد ۱۱ ساله است که در قالب یک نهاد خصوصی با مدیریت علیرضا سمیع آذر آغاز به کار کرد. این حراج در آغاز تأسیس خود با فضای نه چندان مطلوبی مواجه شد و به این دلیل کمتر کسی به ادامه دار بودن آن امیدوار بود با این حال اولین دوره از این حراج با فروش بالغ بر دو میلیارد تومانی این رویداد را مورد توجه خواص قرار داد. در این میان یکی از موضوعاتی که مدت هاست در مورد حراج تهران مورد بحث و نقد قرار میگیرد مربوط به درصد بالایی است که این نهاد از عواید فروش آثار هنری دریافت می کند.
خریداران حراج تهران اکثرا ناشناس هستند و بسیاری از آنها به عنوان پایه های ثابت این نوع مزایده ها شناخته می شوند. این وضعیت که خریداران احتمالا چهره هایی از قشر مجموعه داران بزرگ هنری هستند دور از واقعیت به نظر نمی رسد. از این جهت هویت اکثر خریداران حراج تهران ناشناس و مخفی می ماند که البته این امر به عنوان یک مسأله قانونی و ضروری در دنیای هنری سراسر جهان امری طبیعی است اما چالش موجود اینجاست که در این حراج ها خود مالکان اثرها روی اثرشان چکش نمی زنند و به ایجاد حباب، قیمتی می شوند.
حراج تهران به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای هنری ایران در دوران اخیر توجه بسیاری از نهادها و موسسات هنری را به خود جلب کرده است از جمله نمایندگی رسمی سامسونگ در ایران. سام سرویس که به عنوان اسپانسر این حراج هم فعال بوده و گفته می شود اکثر آثار رکورد شکن از لحاظ قیمت در این حراج را خریداری کرده است.
یکی از ضعف های مهم حراج تهران عدم شفافیت در برگزاری آن است. بدون وجود مکانیزم های شفاف و روشن سازی، مردم نمیتوانند به طور کامل با آثار و میزان مبلغی که در این حراج پرداخت میشود اشنا شوند. همچنین نقش تیم کارشناسی در این حراج کاملا نامعلوم و ناشناخته است که میتواند شبهاتی را ایجاد کند. اصلاح و بهبود فرایند کارشناسی با دخالت کارشناسان مستقل و شناخته شده، بهترین راه برای ایجاد اعتماد عمومی در این حراج است. یکی دیگر از مسائلی که نیازمند بررسی است قیمت های بالای آثار هنری در این حراج است. این امر می تواند نشان دهنده تخلفات و ناکار آمدی هایی در فرآیند حراج باشد که باید بررسی و رفع شوند. افزایش شفافیت و انتشار اطلاعات دقیق تر درباره آثار و قیمتهای آنها میتواند به کاهش این مشکل کمک کند.
همچنین بهتر است برگزار کنندگان حراج تهران به مسائلی که مطرح شده اند، پاسخ دهند. مخصوصا به سؤالات مردم درباره اینکه آیا آثار فروخته شده در آینده با همین قیمت مجددا برگردانده میشوند و آیا چکش زنی واقعا انجام میشود یا خیر؟ این نوع از اطلاع رسانی ها می تواند به ایجاد اعتماد عمومی و کاهش شبهات کمک کند.
در جست وجوی دارو؛ روزهای سخت بیماران هموفیلی
روزنامه آرمان ملی به کمبود داروی بیماران هموفیلی پرداخته است؛ بحث کمبود دارو در خصوص بیماران علی الخصوص انواع بیماران خاص در ایران مصداق پیدا میکند و هر از چندگاهی یک بیماری نامش در راس خبرهای حوزه بهداشت و درمان قرار می گیرد و این بار بیماری هموفیلی. اخباری که در مورد کمبودهای دارویی این بیماری به گوش میرسد حاکی از این است که این بیماران ماه های متوالی حتی ۷ ماه و بیشتر از آن در جست وجوی داروهای خود بوده اند اما تلاششان راه به جایی نبرده است.
روز گذشته، جمعی از بیماران هموفیلی برای رساندن صدای اعتراضشان به گوش مسئولان مقابل وزارت بهداشت تجمع کردند. بنا بر اطلاع رسانی خبرنگاران حاضر در جمع آنها، ۷۶ ماه است که داروی روتین بیماران هموفیلی در کشور وجود ندارد و کودکان هموفیلی با مشکل روبه رو شده اند. هموفیلی یک اختلال خونریزی دهنده ارثی است. فرد مبتلا به هموفیلی به علت سطح پایین یا عدم وجود پروتئین هایی به نام فاکتورهای انعقادی قادر به متوقف کردن روند خونریزی نیست.
این بیماری به عنوان یکی از بیماریهای خاص مورد حمایت دولت قرار دارد و داروی این بیماران به صورت رایگان در اختیار بیماران قرار می گیرد. در کل کشور بالغ بر ۱۳ هزار بیمار هموفیلی وجود دارد که ۲۵۰۰ نفر در استان تهران ساکن بوه و ماهانه نیازمند ۴۲ هزار ویال دارو هستند؛ این در حالی است که بر اساس اطلاعات کسب شده اکنون ۵۴۰۰ دارو در حال توزیع است و به نظر می رسد که وزارت بهداشت به عنوان متولی سلامت مردم باید نسبت به تهیه داروهای بیماران هموفیلی اقدام عاجل کند تا روند درمان و کنترل بیماران هموفیلی دچار اختلال نشود و آرامش روحی و روانی والدین و بیماران دچار خدشه و آسیب نشود.
در حال حاضر بیشترین چیزی که دیده میشود، وعده های توخالی متولیان امر است که عملی نمیشود و روز به روز وضعیت بیماران هموفیلی بدتر شده و با مشکلات جدی تری رو به رو میشوند.
جنایت فجیع در شهرک چوکا
روزنامه اعتماد به قتل دختری نوجوان در رضوانشهر پرداخته و نوشته است؛ در روزهای پایانی تیرماه خبری در شهرستان رضوانشهر استان گیلان پیچید که اهالی را بهشدت بهت زده کرد. حالا اهالی معتقدند، این جنایت یکی از هولناک ترین قتلهای سال های اخیر در گیلان بوده است.
این روزنامه اینگونه به شرح واقعه پرداخته است؛ عصر پنجشنبه کنار جاده سوارش کرد و به «مدرسه سوخته» یا کمپ قدیم در شهرک چوکا برد و با آلت قتاله او را از پای درآورد. بعد هم با ریختن بنزین روی جسد، او را به آتش کشید و متواری شد. ۳۰ تیرماه رسانه های محلی گیلان اعلام کردند؛ قاتل در شهرک چوکا پس از نیمه جان شدن دختری نوجوان با ضربات چاقو شکم او را شکافته و با ریختن بنزین داخل شکمش او را به آتش کشیده است. پس از انتشار این خبر «خلیل صفوی»، فرمانده انتظامی شهرستان رضوانشهر اعلام کرد: «۲۹ تیرماه یک دختر نوجوان در این شهرستان به دست پسری جوان به قتل رسید و ماموران انتظامی قاتل را در مخفیگاهش دستگیر و تلفن همراه مقتوله را از قاتل کشف کردند.
فردی که مرتکب این قتل فجیع در رضوانشهر شده، سابقه دوستی با مقتول را داشته و به دلیل یک اختلاف دست به این جنایت زده است.» همچنین «مهدی فلاح میری»، دادستان گیلان از دستگیری و بازداشت قاتل دختر نوجوان در شهرستان رضوانشهر خبر داد و عنوان کرد: «حسب اطلاعات به دست آمده به لحاظ آشنایی قبلی که فیمابین بوده این اتفاق رخ داده است. بازرسان قضایی جهت کشف زوایای پنهان جرم در حال تحقیقات هستند.» دو روز بعد از این حادثه هولناک (۳۱ تیرماه) منابع محلی به «اعتماد» اعلام کردند که یکی از مظنونان آزاد شده است. این فرد پس از آزادی در صفحه اینستاگرامش نوشت: «من به بی گناهی خود اعتراف کردم و این موضوع به من هیچ ربطی ندارد.»
بررسیهای «اعتماد» از اخبار رسمی منتشرشده در رسانه ها نشان میدهد که در تیرماه جاری دستکم ۱۰ زن و دختر از سوی مردانی که با آنان نسبت داشتهاند، کشته شده اند.
۱ تیرماه زنی ۳۰ ساله در شهرک قائمیه اسلامشهر توسط همسرش با ضربات چاقو به دلیل اختلافات خانوادگی به قتل رسید.
۱۴ تیر ماه «رقیه.ب» ۲۱ ساله اهل روستای ناگان در استان سیستان و بلوچستان توسط همسرش به قتل رسید.
۱۵ تیرماه زنی ۲۷ ساله در اسلامشهر توسط همسرش به دلیل اختلافات خانوادگی با ضربات چاقو به قتل رسید.
۱۶ تیرماه «زیلان.ا» دختری ۱۵ ساله اهل روستای زیوه شهرستان پیرانشهر در استان آذربایجان غربی به علت دریافت یک «اساماس» توسط پدرش به خاطر هر آنچه “ناموس” نام دارد به قتل رسید.
۱۸ تیرماه زنی ۲۲ ساله در شهرستان فسا توسط همسرش با سلاح سرد به دلیل اختلافات خانوادگی به قتل رسید.
۱۹ تیرماه دختری ۱۹ ساله در شهرک ولیعصر تهران توسط پدرش به قتل رسید.
۲۲ تیر ماه «راحله.ر» دختری ۱۵ ساله و قربانی کودک همسری توسط پدر و مادرش با انگیزه ای نامشخص به قتل رسید.
۲۴ تیرماه «نوشین.م» دختری ۱۷ ساله اهل شهرستان قائمیه (چنارشهر) توسط عمویش به دلیل اختلافات خانوادگی به قتل رسید.
۲۷ تیرماه یک زن ۵۵ ساله در شهرستان فیروزآباد توسط همسرش به دلیل اختلافات خانوادگی خفه و به قتل رسید.
۲۹ تیرماه «بیتا.ش» دختر ۱۶ ساله اهل رضوانشهر و ساکن تهران به دلیل اختلافات خانوادگی توسط پسری که قبلا با او در ارتباط بوده به قتل رسید.
نحوه صادرات ایران به ونزوئلا؛ نه پولی برای خرید نه کالایی برای تهاتر
روزنامه ابرار اقتصادی به نقل از عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل و نقل نوشته است؛ پولی بابت فروش کالا به ونزوئلا دریافت نمیکنیم و معاملات تهاتری هستند حال اینکه ونزوئلا کالایی برای تهاتر با ایران ندارد و تقریبا کشتی ها یک سر خالی بر می گردند.
مسعود دانشمند عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل و نقل درباره آخرین وضعیت نقل و انتقال بار بین ایران و ونزوئلا گفت: خط منظم با ونزوئلا برقرار نمیشود چراکه حجم بار دو کشور زیاد نیست و در سال ۳ نوبت بار جا به جا می شود. حدودا هر ۳ یا ۴ ماه یک کشتی تجاری میتواند از بنادر ایران به سمت ونزوئلا حرکت کند و صاحب کالا اگر به این کشتی نرسد باید ۴ ماه منتظر کشتی بعدی بماند و به طور قطع تا ۴ ماه آینده بازار هدف را از دست میدهد. عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل ونقل تاکید کرد: تا زمانی که در مسیر ونزوئلا و در بازار آن منطقه مقاصد دیگری در بازاریابی تقاضا افزایش پیدا کند و تردد کشتی ها به این منطقه به هر ماه یک کشتی برسد نمیتوان خط منظمی ایجاد کرد.
وی ادامه داد: موضوع این است که پولی بابت فروش کالا به ونزوئلا دریافت نمی کنیم و معاملات تهاتر هستند حال اینکه ونزوئلا کالایی برای تهاتر با ایران ندارد و تقریبا کشتی ها یک سر خالی بر می گردند. عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل ونقل با بیان اینکه احداث کارخانه های روغن کشی در ونزوئلا نیاز به سرمایه گذاری و زمان دارد که سرمایه ای برای احداث این کارخانه ها وجود ندارد، گفت: در حالی که ایران می توانست در این زمینه در ونزوئلا سرمایه گذاری کند اما در حوزه خانه سازی سرمایه گذاری کرد که البته از این سرمایه گذاری هم راضی نبودند. دانشمند تاکید کرد در بخش دیگر شرکت اتکا نسبت به بازگشایی فروشگاه ها اقدام کردند با این هدف که کالاهای این فروشگاه ها را از ایران تامین کنند، اما وقتی قفسه های این فروشگاه خالی میشود کشتی وجود ندارد که به سرعت از ایران کالا را به فروشگاه های اتکا در ونزوئلا برساند و تردد هر ۴ ماه یک بار کشتی در این مسیر مدت زمان طولانی می خواهد و در این مدت هم این قفسه ها خالی می مانند.
وی با اشاره به ضرورت تغییر سیاست های ارسال کالا به ونزوئلا اظهار داشت: کالاها باید به صورت کانتینری به ونزوئلا ارسال شود و در این صورت ارسال مرتب کالا به ونزوئلا امکانپذیر است بنابراین مسئولان باید سیاست ها را تغییر دهند. این موضوعات نیاز به برنامه ها و سیاست های بلند مدت دارد اما آقایان سیاست های لحظه ای را به کار می گیرند.