به گزارش فرانیوز، به تازگی محمد وحیدی، نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اعلام کرد که با وجود آغاز سال تحصیلی، ۲۳ هزار کلاس درس در کشور فاقد معلم است.
در واکنش به این گزارش‌ها، وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به خبرنگاران گفت: اگر بخواهیم آماری مبتنی بر استاندارد‌ها ارائه دهیم «نزدیک به ۲۰۰ هزار معلم» کم داریم.
او مدعی شد که «در حال جذب ۷۵ هزار معلم جدید هستیم و بقیه کمبود را هم از طریق معلمان فعلی و به‌کارگیری پیش‌کسوتان و دانشجویان سال و سوم و چهارم دانشگاه فرهنگیان و ظرفیت‌هایی از این دست جبران می‌کنیم.»
این در حالی است که به گفته محمد وحیدی، عدم پرداخت پاداش دو سال گذشته به معلمان بازنشسته موجب شده که آنها به فعالیت مجدد در آموزش و پرورش تمایلی نشان ندهند.
موضوع کمبود معلم در سال‌های گذشته نیز بارها مطرح شده و حمیدرضا حاجی‌بابایی، رئیس فراکسیون فرهنگیان در مجلس شورای اسلامی، آذرماه گذشته از کمبود ۳۰۰ هزار معلم در شماری از حوزه‌ها از جمله ورزش، امور پرورشی و آزمایشگاه خبر داده بود.
روزنامه هم‌میهن هم میهن نیز با انتشار گزارشی در مورد کمبود معلم در مدارس نوشت که سال گذشته دستکم ۲۵۰ هزار معلم بازنشسته شدند و وزارت آموزش و پرورش برای جایگزینی آنها، به دانشجو معلمان بدون‌سابقه کار متوسل شده است.
دبیر کانون صنفی معلمان تهران، هم در گفتگو با این روزنامه استخدام دانشجو معلمان را از لحاظ مالی به نفع آموزش و پرورش دانسته و آن را رفع مسئولیت دولت از ارائه آموزش رایگان و باکیفیت ذکر کرد.
وزیر آموزش و پرورش البته برای بی‌اهمیت جلوه دادن کمبود معلم در مدارس کشور عنوان کرد: «اینکه گفته شود در کلاس‌ها معلم نداریم درست نیست چرا که رده شغلی همه فرهنگیان از دبیر تا وزیر معلم است و چنانچه کلاسی معلم نداشته باشند به تدریس می‌پردازند و تدریس دانش‌آموزان ادامه دارد تا معلمان اصلی ملحق شوند.»
هر چند وزیر آموزش و پرورش به کمبود ۲۰۰ هزار معلم اذعان دارد اما اطلاعات دیگری که در این زمینه منتشر شده نشان می‌دهد که این کمبود بیشتر از آمار رسمی است.
احمدحسین فلاحی، عضو کمیسیون آموزش مجلس ۱۰ مهرماه با تأکید به اینکه کمبود معلم آمار بالایی دارد، ادامه داد: بر اساس آماری که وزارت آموزش و پرورش به ما گفته است هم اکنون ۲۶۰ هزار کمبود معلم در کشور داریم.
بحران کمبود معلم در ایران در حالی است که معلمان و فرهنگیان طی سال‌های گذشته بارها با تأکید بر مطالبات صنفی و معیشتی خود دست به تجمعات اعتراضی زده‌اند.
این تجمعات همواره با سرکوب خشونت‌آمیز ماموران حکومت مواجه شده و به بازداشت و زندانی‌شدن شماری از معلمان معترض انجامیده است و تعدادی از فعالان صنفی معلمان هم اکنون در زندان هستند.
