سوختبران

کشته شدن ۱۶۸ سوخت‌بر بر اثر انفجار خودرو در سال گذشته

روزنامه اعتماد در گزارشی تحقیقی درباره وضعیت سوخت بران در بلوچستان به انفجار ماشین ۱۷۰ سوخت‌بَر هنگام سوخت‌کِشی در جاده‌های اطراف ایرانشهر و سرباز و کشته شدن ۱۶۸ نفر در یکسال اشاره کرده و نوشته است:  «همه سوخت بران برای ادامه زندگی به این جدال وارد می‌شوند. آنها خطر می‌کنند، خود را به دورترین نقاط مرزی می‌رسانند و هر بار به سفری می‌روند که شاید بازگشتی نداشته باشد.»

خواندن این مطلب 9 دقیقه طول میکشد.

روزنامه اعتماد در گزارشی تحقیقی درباره وضعیت سوخت بران در بلوچستان به انفجار ماشین ۱۷۰ سوخت‌بَر هنگام سوخت‌کِشی در جاده‌های اطراف ایرانشهر و سرباز و کشته شدن ۱۶۸ نفر در یکسال اشاره کرده و نوشته است:  «همه سوخت بران برای ادامه زندگی به این جدال وارد می‌شوند. آنها خطر می‌کنند، خود را به دورترین نقاط مرزی می‌رسانند و هر بار به سفری می‌روند که شاید بازگشتی نداشته باشد.»

به گزارش فرانیوز، روزنامه اعتماد، چاپ تهران، روز پنج‌شنبه، ۲۵ خرداد، در یک گزارش مفصل تحقیقی از سختی‌ها و مصائب کار سوخت‌بران در منطقه بلوچستان نوشت.

در این گزارش با عنوان «اینک رنج سوختبران» آمده است: «سوختبران استان سیستان و بلوچستان، مصیبت‌های‌شان کم از کولبران کردستان نیست.»

به دلیل فقر و نبودن کار در این منطقه از ایران، بسیاری از جوانان که به گفته روزنامه اعتماد، «اغلب آنها کمتر از ۳۰ سال دارند» به این کار روی می‌آورند؛کاری با مخاطرات فراوان، از جمله سوختگی ناشی از انفجار خودروی سوخت‌بر.

به نوشته اعتماد، در سال ۱۴۰۱، به ‌طور میانگین هر هفته چهار نیسان سوخت‌کش در جاده‌های خروجی ایرانشهر منفجر شده است.

در گزارش اعتماد آمده است که تنها در سال گذشته، ماشین ۱۷۰ سوخت‌بَر هنگام سوخت‌کِشی در جاده‌های اطراف ایرانشهر و سرباز منفجر شده و ۱۶۸ نفر کشته شده‌اند. از این ۱۷۰ سوخت‌بر، «۱۴۷ نفر زن و بچه داشتند».

در این گزارش آمده بیمارستان خاتم در ایرانشهر بالاترین آمار جراحی‌های سوختگی، معلولیت، قطع عضو و فلج به دلیل شدت سوختگی، را در کشور دارد و غیر از ۱۰ تخت سوختگی و سه اتاق جراحی این بیمارستان، تا شعاع ۴۰۰ کیلومتر و تا مرز پاکستان، هیچ تجهیزاتی برای مداوای سوختبرهای آسیب‌دیده وجود ندارد.

آن طور که اعتماد نوشته است: «شوربختی از اوایل دهه ۱۳۸۰ به جان ایرانشهر و روستاهایش افتاد وقتی هفت سال پیاپی یک قطره باران بر سر ایرانشهر نبارید و پروژه‌های عظیم سد‌سازی در شمال و جنوب و شرق و غرب شهرستان به بهانه سیراب کردن ۲۰۰ هزار آدم تشنه ساکن در این منطقه آغاز شد.»

به نوشته روزنامه اعتماد، «نه سوخت‌برها و نه صاحبان مَندی‌ها [واسطه‌ها] نمی‌دانند تعیین‌کننده نرخ خرید یا فروش چه کسی است، اما همه‌شان می‌دانند که باز و بسته بودن مرز پاکستان و حتی بالا و پایین رفتن سطح آب رودخانه مرزی در کم و زیاد شدن قیمت خرید و فروش گازوییل تاثیر دارد.»

اعتماد ادامه می‌دهد: «آخر هم پول سوخت‌بری فقط به سیر کردن شکم‌شان می‌رسد و نه بیشتر. بعضی سوخت‌برها حتی ماشین ندارند و صاحب ماشین و سوخت، فرد دیگری است و این سوخت‌برها فقط مزد رانندگی و تحویل بار به دلال پاکستانی را می‌گیرند.»

در فروردین‌ماه، سایت حال‌وش در گزارش سالانه خود درباره شهروندان بلوچی که سال گذشته به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به دست جمهوری اسلامی کشته شدند، نوشت که در سال گذشته، ۸۲ شهروند «سوختبر» حین سوختبری با شلیک نیروهای جمهوری اسلامی کشته شدند.

در سال ۱۳۹۹، مقام‌های سپاه پاسداران با راه‌اندازی جایگاه‌های سوخت اعلام کردند که تمامی نیاز پاکستان به سوخت که به روزانه پنج میلیون لیتر گازوئیل می‌رسد، باید از طریق طرح رزاق که در کنترل این نهاد و دولت است تأمین شود، امری که سوخت‌برهای محلی با آن مخالف بودند و می‌گفتند که سپاه قصد انحصار و کنترل فروش گازوئیل به پاکستان را دارد.