صدیقه وسمقی، اسلامشناس، در واکنش به اظهارات اخیر آیتالله علوی بروجردی درباره حملات فیزیکی به روحانیون در ایران، با بیان اینکه اندیشههای روحانیت موجب ناامنیها در ایران شده و دلخوری، نفرت و انزجار ایجاد کرده است، از آخوندها خواست تا از مردم عذرخواهی کنند.
به گزارش فرانیوز، صدیقه وسمقی در گفتوگویی با رادیو فردا، از سخنان اخیر محمدجواد علوی بروجردی برای بررسی دلایل حملات اخیر علیه آخوندها در ایران استقبال کرد و گفت: «روحانیت باید خیلی پیش از اینها به هشدارها و شکافی که دارد به وجود میآید توجه میکرد.»
او افزود: «تاکنون این مهم وجود نداشته و تحقق پیدا نکرده است و اگر روحانیت میخواهد ریشهیابی کند باید در این مسائل خیلی عمیق باشد. نقش خودش را ارزیابی کند و ببیند در شکلگیری این اوضاع چه نقشی داشته است.»
چند روز پیش، آیتالله علوی بروجردی، از استادان حوزه علمیه قم، با اشاره به زیرگرفتن طلبهها در تهران و قم، ضمن انتقاد از مسئولان حکومت در ایجاد بیاعتمادی میان مردم، گفت: «فاصلهای که بین روحانیت و مردم افتاده، باید ترمیم شود. راه اشتباه بوده. این را ما باید متوجه بشویم.»
او که نوه حسین طباطبایی بروجردی، از بزرگترین مراجع تقلید شیعیان در دهههای سی و چهل خورشیدی است، خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی گفت: «حرفهایی نزنید که مردم را برنجاند… ما چنین روزگاری نداشتیم که در قم، مرکز حوزۀ علمیه، در خیابانی که تمام دفاتر مراجع و بزرگان در آنجاست، طلبه را با ماشین زیر بگیرند و بعد برای اینکه اطمینان پیدا کنند که ضربه کاری شده، پیاده بشوند و با چاقو هم کار خود را تکمیل کنند. این بوده نظری که مردم به ما داشتند؟»
خانم وسمقی گفت: «ممکن نیست در یک جامعه، امنیت برای یک عدهای از شهروندان وجود داشته باشد و برای دیگران نباشد. امنیت باید برای همه شهروندان به طور برابر وجود داشته باشد.»
این اسلامشناس افزود: «اکنون بیش از چهار دهه است که بسیاری از مردم در ایران از جمله زنان دارای امنیت نبودهاند. زنان هیچ وقت با آرامش و امنیت از خانه خارج نشدهاند و در محیط کار هم امنیت نداشتند و از همان دم در نگهبانی مورد بازخواست و توهین قرار گرفتند. در کوچه و خیابان توسط نیروهای رسمی حکومتی مورد توهین و آزار و اذیت قرار گرفتند و هنوز هم ادامه دارد.»
او به مسمومیتهای مشکوک اخیر در مدارس دخترانه ایران اشاره کرد و گفت: «همین امروز در مدارس دخترانه امنیت دانشآموزان مخدوش شده به خاطر این که یک مشت اشرار با اندیشههای فاسد دست به این کارها میزنند.»
خانم وسمقی گفت: «روحانیت هیچ گاه اعتراض موثر جدی در طول این دهه ها نکرده است».
او با اشاره به آزار و اذیت سیستماتیک جمهوری اسلامی علیه اقلیتهای مذهبی به ویژه بهائیان ایران هم افزود: «برخی از اقلیتهای دینی اصلا از امنیت برخوردار نبودهاند.»
این فعال سیاسی یکی از دلایل عمده این ناامنی را اندیشههای خود روحانیت دانست و اضافه کرد: «روحانیت با اندیشههای فقهی خود قائل به تبعیض است. تبعیض در حقوق، تبعیض در امنیت، تبعیض در احترام. و این ناامنی تسری پیدا میکند و دامن همه را میگیرد».
او ادامه داد: «زنان یکی از اقشاری هستند که به لحاظ تاریخی از روحانیت طلبکارند. روحانیت همواره یکی از سدهای بزرگ در برابر زنان بوده و نگذاشته است که زنان به حقوق انسانی، دلخواه و مطلوب خود برسند.»
به گفته خانم وسمقی، برای زندگی در آرامش، باید امنیت و حقوق برابر داشت و روحانیت باید در عملکرد و اندیشههای خود تجدیدنظر کند.
او گفت که فکر سنتی دینی به درد نسلهای جدید نمیخورد و حتی شکل حرف زدن آخوندها با مردم و به ویژه زنان «سرشار از ایراد و اشکال» بوده و باید در این زمینه تجدید نظر شود.
وسمقی همچنین این توجیه برخی از آخوندها را که در دفاع از خود میگویند در قدرت نبودهاند، رد کرد و گفت: «بالاخره این اقدامات به اسم روحانیت انجام شده است. این که همه روحانیت فقط از منافع برخوردار باشند ممکن نیست و باید موضع خود را در این زمینه روشن کنند.»