به گزارش فرانیوز، فائزه هاشمی نوشت: آتش زدن اوراقی از قرآن کریم خشم مسلمانان را در تعدادی از کشورهای اسلامی وبه ویژه ایران برانگیخت. در محکومیت این عمل نادرست اظهارات بسیاری بیان شد، از جمله مذموم بودن اهانت به ادیان و مجازات عاملین و … . فرصت را غنیمت شمرده و چند سئوال را مطرح می‌نمایم.
وی سوالات خود را اینگونه مطرح کرده: ۱. آیا اهانت به همه ادیان کار ناپسندی است و یا فقط اهانت به اسلام؟ ۲. آیا اهانت به ادیان مورد تأیید ما کار بدی است و یا اهانت به هر دین و اعتقاد و باوری؟ ۳. آیا ما مسلمانان اجازه داریم با معتقدین به دیگر ادیان هر رفتاری داشته باشیم ولی دیگران مجاز نیستند با اسلام ما و ما مسلمانان کاری داشته باشند؟ ۴. آیا سیاست‌ها و رفتار جمهوری اسلامی با مسیحی‌ها، سنی‌ها، بهائیان و … شامل توهین‌ها، محدودیت‌ها، محرومیت‌ها و محکومیت‌ها فرصت اعتراض و بی‌حرمتی به قرآن و اسلام و مسلمین را فراهم نمی‌آورد؟ ۵. آیا خودمان که آغازگر برخورد با سایر ادیان و حتی مسلمانان سنی بوده‌ایم، پایه‌گذار این سنت ناصواب در دنیا نیستیم؟
دختر اکبر هاشمی رفسنجانی در ادامه سوالات خود افزود: ۶. آیا حاضر به پرداخت هزینه و قبول مجازات برای این رفتارهای اشتباه خودمان هستیم که انتظار داریم آتش‌زنندگان قرآن مجازات شوند؟ ۷. اگر باور داریم که «امثال این توطئه و عاملان آن حقیرتر از آنند که بتوانند جلوگیر این درخشش روز افزون اسلام باشند»، آیا متوجه نیستیم که رفتار ظالمانه با مؤمنین به سایر ادیان نیز باعث درخشش آن ادیان شده و طرفداران آن‌ها را بیشتر و از تعداد مسلمانان حداقل در کشور خودمان کاسته است( اسلام‌ستیزی)؟
هاشمی ادامه داده است: ۸. آیا رفتار ما به ویژه با بهائیان نقض توصیه حضرت علی به مالک اشتر که فرمود: «دلت را از رحمت و محبت و نرمش با مردم لبریز کن، مبادا چونان درنده‌ای شکارشان را غنیمت شماری، زیرا آنان از دو دسته بیرون نیستند: یا در دین با تو برادرند و یا در آفرینش با تو برابرند» نمی‌باشد؟ ۹. فارغ از جنبه‌های تبلیغاتی و ایجاد موج پوپولیستی و ظاهرسازی‌ها، آیا سال‌ها و حتی دهه‌ها حبس یک بهائی توسط یک حکومت اسلامی در عمل رذیلانه‌تر، خطرناک‌تر و قابل مجازات‌تر است یا بی‌حرمتی به اوراقی از قرآن توسط یک فرد جاهل بی‌اخلاق و احتمالا غیرمسلمان؟ ۱۰. آیا سر به زیر برف کردن مثل کبک و حقایق را ندیدن کمکی برای گسترش اسلام بوده است؟
وی اظهار داشت: پاسخ کلوخ‌انداز سنگ است و از ماست که بر ماست، هر چه کاشته‌ایم همان را درو می‌کنیم.
فائزه هاشمی در پایان نامه خود تاکید کرده است: ضمن محکوم‌کردن قرآن‌سوزی، لازم است به خود بیاییم و قدری بیاندیشیم، دوران جاهلیت به سر آمده است. بیشتر از این دین را نابود و فدای قدرت نکنیم و از راه خطای خود بازگردیم. محبت و عدالت را نثار مردم کنیم، آزادی ادیان را به صورت واقعی به رسمیت بشناسیم و همان احترامی را که برای اسلام انتظار داریم برای ادیان دیگر در عمل قائل باشیم.
