شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در بیانیه‌ای با تأکید بر اینکه اعتصاب کارگران پروژه‌ای نفت باقدرت ادامه دارد، عنوان کرد که هر روز بخش‌های بیشتری از کارگران به این اعتصاب می‌پیوندند.
به گزارش فرانیوز، در این بیانیه با تأکید بر شعار «جمعی تصمیم بگیریم و متحد عمل کنیم» آمده است: «اعتصاب و تجمع دو جزء مکمل مبارزات ما است. باید جمع باشیم تا نتوانند متفرقمان کنند. تجربه مجامع عمومی سال گذشته همکاران در هفشجان، مسجدسلیمان و ایذه، راه متحد ماندن را به ما نشان می‌دهد.»
این شورا در خصوص به حاشیه کشاندن این اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها هم به کارگران هشدار داد و از آنان خواست هوشیار باشند. شورای سازماندهی به جریان‌هایی «معلوم‌الحال» اشاره کرد که «با روش‌هایی عقب‌مانده و تبلیغات ارتجاعی» فضای اعتراض را مخدوش می‌کنند و در صفوف اعتراض‌های کارگری تفرقه می‌اندازند.
این شورا در توضیح این شرایط نوشت: «در جاهایی دیده می‌شود که صف اعتراض ما کارگران را به اسم بختیاری و بومی و غیره متفرق می‌کنند. این در حالی است که همه ما کارگران از هر بخش کشور دردها و دشمنان مشترک داریم. همه ما به فقر و گرانی و بدتر شدن هر روز بیشتر شرایط کاری و معیشتی خود اعتراض داریم و آنچه امروز صف ما را متحد می‌کند، گردآمدن حول خواست‌های فوری مشترکمان همچون افزایش ۷۹ درصدی دستمزدها و ۲۰ روزکار و ۱۰ روز استراحت است.»
شورای سازماندهی اعتراض‌ها همچنین به زدوبند برخی گروه‌ها با مدیران کارگاه‌ها و مسئولان اشاره کرد و افزود: «در حالی که ما کارگران مدت‌ها است در تدارک اعتصاب و بلندکردن صدای اعتراضمان علیه بدتر شدن هر روز بیشتر وضع کاری و معیشتی هستیم، جریان‌هایی به اسم کمپین تلاش می‌کنند اعتراض‌ها و خشم ما را مهار کنند و از هم‌اکنون به کارفرمایان و دولت اطمینان خاطر می‌دهند که بعد از این کارزار، دیگر اعتصاب‌های تابستانی که در سال‌های گذشته داشتیم، انجام نخواهد شد.»
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت روز دوشنبه تعداد شرکت‌های پیمانکاری و کارگاه‌هایی را که به این اعتصاب پیوسته‌اند ۶۰ مورد اعلام کرد. البته برخی منابع آمار کلی این کارگاه‌ها را بیش از ۸۰ کارگاه ذکر کرده‌اند.
این شورا برخورد تهدیدآمیز با کارگرانی که هنوز وارد اعتصاب نشده‌اند، از جمله از طریق انتشار تصاویر آنان و خانواده‌هایشان در فضای اجتماعی، را نیز محکوم کرد و آن را «خط‌قرمز» برشمرد، با این توضیح که: «این رفتار هیچ‌گونه تفاوتی با رفتار پیمانکاران و سرکوبگران ندارد.»
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت تردید به اعتصاب در میان برخی از کارگران به دلیل فشار اقتصادی را «قابل‌فهم» توصیف کرد و افزود: «راهکار ما جلو بردن قدرتمند اعتصاب و تحمیل عقب‌نشینی به کارفرمایان برای ازبین‌بردن این تردید‌هاست.»
اعتصاب کارگران پروژه‌ای صنعت نفت از روز اول اردیبهشت‌ماه در پالایشگاه آبادان و چند مرکز نفتی دیگر آغاز شد و قرار است به اعتصاب سراسری در مراکز صنعت نفت گسترش یابد. کارگران خواستار ۷۹ درصد افزایش دستمزد، ۲۰ روز مرخصی ماهانه، کاهش ساعات کار روزانه از ۱۰ ساعت به ۸ ساعت، و حذف بندی از قرارداد کار هستند که آن‌ها را از اعتراض به شرایط کار منع می‌کند.
دامنهٔ اعتصاب کارگرانِ پروژه‌ای که همچنان ادامه دارد محدود به صنعت نفت و گاز و پتروشیمی باقی نماند و بر اساس گزارش‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی در بخش‌های فولاد، معادن و برق هم اعتصاب‌هایی شکل‌گرفته است.
