حمایت بانوان کنشگر و زندانیان سیاسی از دو زندانی بهایی

۴۵ بانوی زندانی کنونی و سابق در ایران، در حمایت از دو زن زندانی بهایی با انتشار نامه‌ای محکومیت و زندانی شدنِ دوباره این دو شهروند را ناشی از عدم عقلانیت و برآمده از تعصبی عبوس خواندند.

خواندن این مطلب 6 دقیقه طول میکشد.

به گزارش فرانیوز در این نامه که در حساب اینستاگرام منتسب به نرگس محمدی منتشر شده، آمده است: ایستادگی برباور و عقیده، درسی است که از یارانمان فریبا کمال‌آبادی و مهوش شهریاری، می آموزیم.

در این نامه اشاره شده است: مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی پیشتر و در پرونده ،اول به اعدام محکوم شده بودند که این حکم بعدها به بیست سال حبس و سپس به ده سال محکومیت قطعی کاهش یافت. ایشان حدود سه سال در اطلاعات مشهد و بند ۲۰۹ اوین در سلولهای انفرادی محبوس بودهاند و مجموعا بیش از یازده سال در زندانهای گوهردشت ،کرج قرچک ورامین و اوین تحمل حبس نموده‌اند.

در ادامه آمده است:مهوش شهریاری در شهریور ۹۶ و فریبا کمال آبادی در آبان همان سال پس از پایان دوره محکومیت ده ساله از زندان آزاد شدند و مجددا در تابستان ۱۴۰۱ بازداشت و پس از تحمل ماهها انفرادی و بدون ارائه هیچگونه ادله ای مبنی بر ارتکاب ،جرم توسط ایمان افشاری به ده سال حبس محکوم شدند هم اکنون در بند زنان زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری میکنند.

نگارندگان نامه عنوان کرده‌اند: سال ۹۶ که پس از ده سال حبس و در فاصله کوتاهی از هم آزاد شدند تصور نمیکردیم دوباره محکوم شوند. دوباره بازداشت و انفرادی و بازجویی دوباره ده سال حبس که میشود بیست سال برای هر کدام بیست سال دوری از خانه بیست سال دوری از آغوش .فرزندان به سبب ،باوری عقیدهای ایمانی متفاوت از حاکمان.

آنها افزودند: یکسال پیش در چنین روزهایی خبر بازداشت مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی تلخی سالهای حبس و انفرادی پیشینشان را در ذهنمان تداعی کرد مهوش و فریبا بیش از یازده سال از عمر خود را تاکنون در زندان گذراندهاند و حدود سه سال را در سلولهای انفرادی بیش از صدها بار محروم بوده اند از به آغوش کشیدن فرزندانشان و بوسیدن نوههایی که طی سالهای طولانی حبس متولد شدهاند و بیش از چهار هزار روز محروم بودهاند از آزادی

۴۵ بانوی کنشگر و زندانی سیاسی در پایان نامه خود تاکید کرده‌اند؛ محکومیت دوباره برای یارانمان و محرومیت جامعه بهائی از کلیه حقوق شهروندی از کودکی تا کهن سالی و حتا به هنگام خاک سپاری عزیزانشان لجاجتی ناشی از عدم عقلانیت است و برآمده از تعصبی عبوس. ضعفی است در برابر حقانیتی که با آزادی معاوضه نشد. ایستادگی بر باور و عقیده، درسی ست که از یاران مان می آموزیم اگرچه دربند بودنشان تلخی این روزهایمان را دوچندان کرده است.

نرگس محمدی، نازنین زاغری، فائزه هاشمی، صدیقه وسمقی و ‌شهناز اکلمی از جمله امضاکنندگان نامه حمایت از این دو زن هستند.