به گزارش فرانیوز، مالک علی فدایی نسب، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و تاج محمد خرمالی، زندانیان محکوم به اعدام در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد بسر میبرند.
بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، این پرونده دارای۱۲ متهم به نام‌های مالک علی فدایی نسب (شهروند دارای مذهب شیعه)، عیسی عیدمحمدی، فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمان گرگیج، عبدالباسط اورسن، محمدرضا شیخ احمدی، مرتضی فکوری، حمید راست بالا، کبیر سعادت جهانی، محمدعلی آرایش و تاج محمد خرمالی (شهروندان سنی مذهب) داشت که در سال ۱۳۹۴ توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و نهایتا یک سال بعد به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شدند.
شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی محمود داوود آبادی در سال ۱۳۹۸، آقایان مالک علی فدایی نسب، حمید راست بالا، فرهاد شاکری، کبیر سعادت جهانی، محمدعلی آرایش، عیسی عیدمحمدی، حکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و تاج محمد خرمالی را از بابت اتهامات “بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران” به اعدام و آقایان شیخ احمدی، اورسن و فکوری را از بابت اتهام “بغی از طریق عضویت در گروه تکفیری و سلفی داعش” هر کدام به پانزده سال حبس تعزیری محکوم کرد.
از این میان، در تاریخ یازدهم دی ۱۳۹۹ احکام اعدام حمید راست بالا، کبیر سعادت جهانی و محمدعلی آرایش در زندان وکیل آباد مشهد اجرا شد.
نهایتا احکام اعدام شش زندانی دیگر توسط شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی نقض و جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع داده شد. اوایل مرداد سال جاری، شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی احمدیان سلامی پس از محاکمه مجدد، احکام اعدام آقایان فدایی نسب، شاکری، عیدمحمدی، عظیم گرگیج، گرگیج و خرمالی را صادر کرد. هم اکنون پرونده شش زندانی مذکور توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور در حال رسیدگی است.”
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانیان ضمن تایید این گزارش به هرانا اطلاع داد: “پس از ابلاغ احکام، فرهاد شاکری و عبدالرحمن گرگیج در اعتراض به صدور مجدد حکم اعدام دست به اعتصاب غذا زدند و پس از مدتی به اعتصاب خود پایان دادند.”
این منبع با تاکید بر اینکه “این پرونده با ایرادات اساسی مواجه است و در آن ادله کافی جهت محکوم کردن این شهروندان به اتهامات انتسابی وجود ندارد، خاطرنشان کرد استفاده از اسپری فلفل در مقعد یکی از این زندانیان، از نمونه شکنجه های اعمال شده بر این آنها به شمار می آید. شکنجه هایی که آثار آن پس از سالها همچنان بر جسم آنان باقی مانده است.”
