کیوسک امروز؛ ‌چراغ سبز ترامپ به پوتین/ سناریوهای پیش‌روی بایدن و دموکرات‌ها/ قالیباف، سرلیست شورای ائتلاف/ رویارویی نتانیاهو و متحدان/ قفقاز جنوبی از روسیه به سمت خاورمیانه روی می‏‌گرداند

به گزارش فرانیوز، نگاهی داریم به عناوین و گزارشات چند روزنامه صبح کشور که در ادامه می خوانید؛

روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان چراغ سبز ترامپ به پوتین نوشت:

اظهارات دونالد ترامپ، رییس‌جمهور سابق ایالات متحده، در گردهمایی کارولینای جنوبی انتقادات بسیاری را برانگیخته است. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو اظهارات ترامپ را به باد انتقاد گرفت و هشدار داد این سخنان می‌تواند جان سربازان امریکایی و اروپایی را به خطر بیندازد.

او در بیانیه‌ای گفت: «ناتو آماده و قادر به دفاع از همه متحدان خود است.» دونالد ترامپ روز شنبه در گردهمایی انتخاباتی خود در کارولینای جنوبی گفت که اگر روسیه به کشور عضو ناتو حمله کند که از پرداخت هزینه‌های دفاعی خود به‌طور کافی و وافی سر باز زند، او روس‌ها را تشویق می‌کند «هر کاری که می‌خواهند انجام دهند». ناظران امنیتی بر آنند که این اظهارات اعتبار ایالات متحده را به عنوان عضو هم‌پیمان اروپا خدشه‌دار خواهد کرد، به کاهش نگرانی اروپا در مورد قابلیت اعتماد ایالات متحده کمکی نمی‌کند، زیرا کمک‌های نظامی که اوکراین به‌شدت به آن نیاز دارد در کنگره متوقف شده است و نامزد پیشتاز حزب جمهوری‌خواه، دونالد ترامپ اکنون تردید دیرینه خود نسبت به تعهدات تاریخی امریکا در قبال متحدانش را تکرار می‌کند.

تهدیدها تکرار شد
اظهارات اخیر ترامپ البته جدید نیست. ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۶، به متحدان غربی ایالات هشدار داد که ایالات متحده تحت رهبری او ممکن است تعهدات خود در پیمان ناتو را کنار بگذارد و تنها از کشورهایی دفاع کند که سهم هزینه ۲ درصدی تولید ناخالص ملی برای امور دفاعی ائتلاف را پرداخت می‌کنند. نیازهای دوطرفه ناتو و ایالات متحده همواره بحث و جدل‌های فراوانی را در میان تحلیلگران و مقامات کشورهای متفاوت برانگیخته است. اصولا هر پیمانی که چندین عضو در آن باشند، به دلایل ژئوپلیتیکی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بحث‌برانگیز بوده و همواره یکی از طرفین حس می‌کند که هزینه بیشتری را در آن پیمان پرداخت می‌کند، در حالی که دیگران تنها به تماشا ایستاده‌اند.

در همین راستا، جیسون میلر، مشاور ارشد ستاد انتخاباتی ترامپ به ان‌بی‌سی‌نیوز گفت: «به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها و رسانه‌ها فراموش کرده‌اند که ما چهار سال صلح و رفاه در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ داشته‌ایم. با این حال، اروپا در دوران اوباما شاهد مرگ و ویرانی بوده و اکنون در زمان بایدن مرگ و ویرانی بیشتری را شاهد بود. ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری‌اش از متحدان ما خواست تا با تقاضای پرداخت هزینه‌های ناتو، بودجه دفاعی خود را افزایش دهند، اما جو بایدن به آنها اجازه داد تا از مزایای مالیات‌دهندگان امریکایی بهره ببرند. وقتی هزینه‌های دفاعی خود را پرداخت نمی‌کنید، نمی‌توانید تعجب کنید که هزینه‌های جنگ بیشتری را متحمل می‌شوید.»

یکی از محافظه‌کارانی که به دلیل انتقاد از ترامپ برجسته شده، مفسر سیاسی آلیسا فرح گریفین بود که گفت اظهارات ترامپ باید برای گوش پوتین به خوشنوازی قطعه «موسیقی» بوده باشد. او اظهار داشت که ترامپ درباره کمک به اوکراین ابراز تردید کرده است، زیرا این کشور از خود در برابر حمله روسیه در فوریه ۲۰۲۲ دفاع می‌کند. همچنین وجود ناتو، اتحادی بین‌المللی است که ایالات متحده متعهد شده در مواقع لزوم از آن دفاع کند. این پیمان فرسنگ‌ها با اظهارنظرات شخصی و تمایلات زودگذر فاصله دارد.

کاتلین مک اینیس، کارشناس ارشد برنامه امنیت بین‌المللی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی در مقاله‌ای در فارن پالسی قویا استدلال می‌کند که ناتو ریشه «شکوفایی عظیم اقتصادی و آزادی» است که امریکایی‌ها از آن برخوردارند. نه تنها رفاه و آزادی، بلکه تامین امنیت برای اروپایی‌ها «به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا دستور کار امنیتی بین‌المللی را تنظیم کند»، اعتبار ایالات متحده را در آسیا افزایش می‌دهد، به تسهیل جنگ‌های واشنگتن پس از ۱۱ سپتامبر کمک می‌کند، به مدیریت «ماموریت‌های ضد دزدی دریایی» در شاخ آفریقا و چین، تغییرات آب و هوایی و فناوری‌های مخرب پیشرفته، «عملیات اطلاعات نادرست، واکنش به همه‌گیری کووید-۱۹، مهاجرت و تروریسم» کمک می‌کند.

از سوی دیگر جاستین لوگان، مدیر مطالعات دفاعی و سیاست خارجی موسسه کاتو معتقد است که برای دهه‌ها، رایج‌ترین باور در تشکیلات سیاست خارجی واشنگتن این بوده که ناتو برای ایالات متحده بسیار ارزشمند است. اما به نظر این طور نیست، چرا که همین امر هزینه‌های امنیتی و سیاسی بسیاری برای ایالات متحده در بر داشته است. اروپا آنقدر ثروتمند و قدرتمند است که بتواند از خود دفاع کند. اما اروپایی‌ها این کار را انجام نمی‌دهند مگر اینکه ایالات متحده این کار را برای آنها انجام دهد. او با انتقاد از حملات ایالات متحده به خاورمیانه پس از ۱۱ سپتامبر می‌نویسد که برخی ممکن است استدلال کنند که عملیات ایالات متحده در خاورمیانه بعد از ۱۱ سپتامبر لازم بوده است. در صورتی که چنین نیست. ایالات متحده ۸ تریلیون دلار هزینه کرد و جان هزاران نفر و تقریبا دو دهه پیشرفت بالقوه را در عراق و افغانستان هدر داد. اما در نهایت از هر دو کشور با خواری بیرون رفت. هنوز هم جهان لحظه خروج سراسیمه بزرگ‌ترین ارتش جهان را از افغانستان با تمسخر می‌نگرند. به عقیده لوگان، اینکه ناتو ادعا می‌کند در همه جا موفق است، توهمی بزرگ است. ژئوپلیتیک جهان رو به تغییر است و تمامی قوای بین‌المللی این روزها حتی ممکن است از پس یک گروه کوچک همچون انصارالله یمن هم بر نیایند.

ماموریت ناتو!
اما مشکل بزرگ‌تری وجود دارد. دی آنجلو گور، تحلیلگر نظامی- امنیتی مرکز سیاست عمومی آننبرگ معتقد است ناتو در مورد پاسخ به همه‌گیری کووید-۱۹ یا عملیات‌های ضد دزدی دریایی اصلا کارایی نداشته است. او می‌افزاید که این نهاد هیچ قابلیت و اختیاری از خود ندارد و برای زمان صلح طراحی نشده است، چه برسد به زمان بحران و جنگ. او همچنین معتقد است که اگرچه ناتو یک اتحاد نظامی قدیمی است، با توجه به تغییرات سریع جهان و ورود به بحران‌های بزرگ‌تری نسبت به درگیری نظامی بین کشورها، همچون مهاجرت، اطلاعات نادرست، هوش مصنوعی، گرم شدن کره زمین و ظهور گروه‌های کوچک، اما بسیار ایذایی همچون داعش، ناتو باید باز طراحی شود. اینکه همه باید تنها در زمان جنگ به ایالات متحده متکی شوند و در زمان غیرجنگی این اتحاد بیکار بماند، امر نادرستی است.

لیندسی لوید، پژوهشگر دفاعی در مقاله‌ای به دفاع از جایگاه ناتو پرداخته است. او می‌نویسد که نگاهی به تاریخ ناتو نشان می‌دهد این ائتلاف به اهدافی که ایجاد شده بود دست یافت و در یک دوره جدید، ناتو یک بار دیگر می‌تواند برای امنیت جهانی اهمیت داشته باشد. او می‌افزاید: «مهم است بدانیم ناتو در ماموریت اصلی تاریخی خود موفق شد و نسبت به رقیب از رویکرد بازدارنده خود محافظت کرده و غرب را قوی و آزاد نگه داشته است.» او با انتقاد از اظهارات ترامپ، معتقد است که هنوز هم در دنیای کنونی نهادها و پیمان‌هایی مانند ناتو به خوبی می‌توانند از عهده وظایف خود برآیند و در برابر روسیه و چین بایستند.

توپ در زمین پوتین
در داخل ایالات متحده نیز منتقدان ترامپ کم نبودند. دموکرات‌ها و برخی جمهوری‌خواهان پس از اینکه دونالد ترامپ اظهار داشت که روسیه را تشویق می‌کند تا به متحدان این کشور در ناتو که اهداف مالی خود را برآورده نمی‌کنند، حمله کند، سریعا دونالد ترامپ را محکوم کردند. این در حالی است که روسیه به سرعت در مناطقی از جبهه جنگ با اوکراین در حال پیشروی است و طرح کمک نظامی و مالی به اوکراین در کنگره با رکود و شاید با شکست مواجه است.

اظهارات او در روز شنبه در حالی بیان شد که سناتورهای امریکایی در مورد لایحه ارایه ۶۰ میلیارد دلار به اوکراین، ۱۴ میلیارد دلار کمک امنیتی به اسراییل، ۹ میلیارد دلار برای کمک‌های بشردوستانه به غیرنظامیان در غزه، کرانه باختری و اوکراین و ۸/۴ میلیارد دلار برای حمایت از متحدان در این امریکا در اقیانوس هند و اقیانوسیه بحث و گفت‌وگو کردند. اما این لایحه با مخالفت برخی جمهوری‌خواهان روبه‌رو می‌شود که می‌خواهند بسته کمک‌های خارجی را با مقرراتی برای تامین امنیت مرز ایالات متحده و مکزیک همراه کنند و به سرعت به یکی از موضوعات تعیین‌کننده انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ تبدیل شود. برخی از همین قانونگذاران اکنون امیدوارند اصلاحات خود را برای جلوگیری از جریان مهاجران به ایالات متحده ارایه دهند، در حالی که برخی دیگر می‌خواهند از مقررات کمک‌های بشردوستانه چشم‌پوشی و کمک‌های خارجی را به سلاح و مواد محدود کنند. روز یکشنبه مجلس سنا طرح را تصویب کرد، سپس به مجلس نمایندگان برود، جایی که جمهوری‌خواهان اکثریت دارند. مجلس نمایندگان قبلا لایحه مستقل کمک به اسراییل را رد کرده است. مایک جانسون، رییس مجلس نمایندگان هشدار داده که می‌تواند این کمک‌ها را به لایحه‌های جداگانه تقسیم کند.

جانسون هفته گذشته گفت: «من خیلی واضح گفته‌ام که شما باید به این مسائل رسیدگی کنید.» به نظر می‌رسد رویکردهای داخلی ایالات متحده برای کمک به اوکراین و در کل اروپا روی دیگرش را نشان می‌دهد. احتمال بازگشت ترامپ به کاخ سفید کم نیست و اروپایی‌ها می‌دانند که باید از هم‌اکنون به فکر چاره باشند. مقامات نظامی کشورهای اروپایی از هم‌اکنون نسبت به تقویت توان دفاعی خود هشدار داده‌اند، چرا که معتقدند جنگ با روسیه و متحدانش قریب‌الوقوع است. اروپایی‌ها از همان جنگ اول جهانی همواره بر کمک ایالات متحده دل بسته‌اند، ولی ظاهرا باید قمار را کنار بگذارند. جنگ با روسیه آن طور که مقامات هشدار می‌دهند، می‌تواند سومین جنگ جهانی باشد، جنگی که شاید ایالات متحده این‌بار خود را از آن دور نگه دارد.

روزنامه تجارت در مطلبی با عنوان سناریوهای پیش‌روی بایدن و دموکرات‌ها به قلم فریدون مجلسی، کارشناس مسائل آمریکا نوشت:

مساله شخصی بایدن و مشکلات جسمی و روانی وی به نظر می‌رسد که بیش از هر چیز رنگ و بوی فراجناحی دارد. او تصمیمات مهمی را در شرایط حاد و بحرانی فعلی و گذشته اتخاذ کرده که البته این تصمیمات هم جنبه شخصی نداشته و ساختار کلی ایالات متحده آن .تصمیمات را پس از جمع‌بندی‌های چند لایه اتخاذ و برای اجرا به وی ابلاغ کرده است. این در حالیست که اساساً بازی‌های سیاسی و دلیل حمایت وی از اسرائیل و مسائل دیگر در حوزه سیاست خارجی نشان از آن دارد که تمام ساختار سیاسی آمریکا پشت این تصمیمات ایستاده‌اند. به عنوان مثال واکنش‌های میدانی به پرونده یمن یا سناریوهای موجود در اوکراین همگی برآیند یک مساله و تصمیم‌گیری فراجناحی است. در این میان ما شاهد یک سری از مشکلات در جسم و روح بایدن هستیم و این روند به جایی رسیده که منتقدان وی اعلام کرده‌اند رئیس جمهور ایالات متحده به صورت رباتیک رفتار می‌کند و اتفاقاً مردم آمریکا روی چنین مسائلی حساس هستند و به این موضوعات فکر می‌کنند. به موازات افکار عمومی بدون شک کارشناسان و تحلیلگران هم به این مسائل اشاره می‌کنند و در کل رفتار وی که توأم با یک سری از مشکلات روانی و جسمی است از نظر هیچکس در ایالات متحده و خارج از این کشور پنهان نمانده است. واقعیت این است که نمی‌دانم بایدن با این شرایط جسمی و روحی چرا مجدداً نامزد انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده شده است.

او با ادامه این روند به صورت کلی خود و حزب دموکرات را با مشکلات جدی روبه‌رو می‌کند و محیط را برای جمهوری‌خواهان علیه دموکرات‌ها و کاخ سفید آماده کرده است. واقعیت این است که در مقابل تمام این مسائل، دونالد ترامپ هم به دنبال آن است تا از این وضعیت به نفع خود استفاده و بهره‌برداری کند. او همین حالا به نوعی نشان داده که اگر مجدداً روی کار بیاید، یک بحران جدید در آمریکا و دنیا به وجود خواهد آورد و در این راستا بایدن را هم به سخره گرفته است. معتقدم که نه تنها جو بایدن بلکه دونالد ترامپ هم برای ریاست جمهوری آتی ایالات متحده مناسب نیستند؛ چراکه هر دو نامزد، مشکلات خاص خود را دارند و حتی ممکن است بایدن در آینده و در اثنای انتخابات انصراف دهد، یا کنار گذاشته شود و یا یک معاون تحمیلی را برای دور بعد در کنار او قرار دهند که در هر صورت می‌تواند گویای وضعیت فعلی رئیس‌جمهوری آمریکا باشد. توجه داشته باشید که در هر ایالتِ آمریکا استقلال‌ برای تصمیم‌گیری وجود دارد و دولت فدرال هم کم و بیش در این مسائل دخالت می‌کند اما به همین دلیل رئیس‌جمهوری نمی‌تواند به صورت نهایی و انفرادی در امور جاری ایالات دخالت کند که البته مسائل حزبی هم در آن دخیل است. به هر ترتیب فرمانده کل قوا در ایالات متحده، رئیس جمهور این کشور است و به همین دلیل معتقدم که نه تنها بایدن بلکه روسای جمهور آینده آمریکا باید بتوانند چالش‌های خارجی را هم مدیریت کنند اما وضعیت جسمانی و روحی رئیس جمهور فعلی شک و تردیدهای زیادی را در این خصوص به وجود آورده است. در نهایت باید بگویم تمام این مسائل نشان می‌دهد که اوضاع چندان به نفع بایدن نیست و امکان دارد که او نتواند مجدداً وارد کاخ سفید شود.

روزنامه جوان در مطلبی با عنوان قالیباف، سرلیست شورای ائتلاف نوشت:

شورای ائتلاف به سرلیستی قالیباف فهرست ارائه می‌کند و وی تنها سرلیست این شورا است.  امیر ابراهیم رسولی، سخنگوی شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب در گفتگو با ایرنا، درباره قطعی شدن سرلیستی قالیباف برای شورای ائتلاف گفت: همان‌طور که پیشتر اعلام شده بود، آقای قالیباف سرلیست شورای ائتلاف است و ما فقط همین یک فهرست را داریم. در واقع شورای ائتلاف فقط به سرلیستی قالیباف فهرست ارائه می‌کند.    عارف در حال بررسی  چگونگی کنش انتخاباتی یک فعال سیاسی اصلاح طلب می‌گوید محمد رضا عارف در حال بررسی چگونگی کنش انتخاباتی است.

علیرضا خامسیان که از امضا کنندگانه بیانیه معروف ۱۱۰ نفره اصلاح طلبان برای مشارکت در انتخابات است به فارس گفته: محمدرضا عارف درحال بررسی برای نحوۀ کنش انتخاباتی است. به گفته این فعال سیاسی اصلاح‌طلب به نفع مردم است که در مجلس آینده، یک اقلیت با کیفیت حضور داشته باشد. وی معتقد است: حضور این اقلیت با کیفیت، مطمئناً در کاهش مصوبات آسیب‌زا برای مردم مؤثر خواهد بود. خامسیان این نکته را هم گفته که باید دید بعد از مهلت آخرِ بررسی صلاحیت‌ها آیا تعداد نامزد‌های تحول‌خواه بیشتر می‌شود یا خیر.  

شکست کودتاچیان علیه نهاد انتخابات  به رغم کودتای اصلاح‌طلبان ساختاری در قالب جبهه اصلاحات علیه نهاد انتخابات برخی از احزاب اصلاح‌طلب مشارکت‌جو به همراه اعتدالیون و حامیان علی لاریجانی به توافق نهایی برای ارائه فهرست انتخاباتی در تهران رسیده‌اند. اخبار دریافتی بیانگر آن است که این فهرست انتخاباتی با سرلیستی علی مطهری قطعی شده و کاندیدا‌های احزابی همچون حزب کارگزاران سازندگی، ندای ایرانیان، اعتماد ملی، حزب اسلامی کار، خانه کارگر، حزب اعتدال و توسعه و حامیان علی لاریجانی در فهرست فوق مشارکت دارند. ارائه این فهرست از سوی طیف‌های ذکر شده بیانگر آن است که: * وضعیت انشقاق و انتقاد از رهبری جبهه اصلاحات ایران در شرایط بحرانی قرار گرفته و استناد‌های آشکار نشان می‌دهد که جبهه اصلاحات ایران به حزب شخصی تاج زاده و رادیکال‌های جریان اصلاحات تبدیل شده و به هیچ عنوان معدل خرد جمعی جریان اصلاحات به حساب نمی‌آید.  * تلاش اصلاح‌طلبان مشارکت جو همراه با حامیان روحانی و لاریجانی برای ارائه فهرست انتخاباتی همزمان با برنامه‌ریزی و مهندسی جبهه اصلاحات برای جلوگیری از انتشار فهرست انتخاباتی نشان می‌دهد که شکاف در جبهه اصلاحات آن‌قدر جدی است که می‌توان از هم اکنون شاهد فروپاشی جبهه اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ بود.  * تلاش جبهه اصلاحات برای ممانعت از اعلام مشارکت در انتخابات بیانگر بیماری اصلاح‌طلبان رادیکال همچون کارفرمایان غربی آنان در زمینه «تحریم» می‌باشد، به‌گونه‌ای که هر دو مردم را نشانه گرفته‌اند.

روزنامه شرق در گزارشی با تیتر رویارویی نتانیاهو و متحدان نوشت:

ارتش اسرائیل با وجود هشدارهای بین‌المللی در ساعت اولیه بامداد روز گذشته حمله خود به رفح را که در جنوب نوار غزه قرار دارد آغاز و اعلام کرد که در ساعات ابتدایی این حمله توانسته دو گروگان در اختیار حماس را نیز نجات دهد. برخی رهبران جهان و حماس در روزهای اخیر با بالاگرفتن زمزمه‌های برنامه‌ریزی ارتش اسرائیل برای حمله به رفح، درباره این اقدام هشدار داده بودند. حماس نیز اعلام کرده بود که حمله به رفح، مذاکره برای توافق درباره گروگان‌ها را به خطر می‌اندازد. رفح در جوار مرز غزه و مصر  در حال حاضر حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار فلسطینی را در خود جای داده است. روز یکشنبه، جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا به بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل هشدار داده بود که بدون «طرحی معتبر برای حفاظت از غیرنظامیان» به رفح حمله نکند.

 به گزارش آسوشیتدپرس، حمله‌ها در اطراف بیمارستان کویتی در رفح انجام شده و گفته می‌شود که تاکنون ده‌ها شهید و زخمی برجای گذاشته است. ارتش اسرائیل می‌گوید که اهداف مورد نظر در منطقه شابوره در رفح را هدف گرفته است. هم‌زمان اعلام شد در جریان این عملیات دو گروگان در اختیار حماس که در آپارتمانی در رفح نگهداری می‌شدند نیز نجات یافته‌ و به بیمارستان منتقل شده‌اند. تعداد گروگان‌هایی که هنوز در اختیار حماس‌اند حدود ۱۳۴ نفر برآورد می‌شوند. این در حالی است که ویلیام برنز، رئیس سی‌آی‌ای امروز عازم منطقه است و هدف به نتیجه رساندن مذاکرات برای آتش‌بس در نوار غزه را دنبال می‌کند. اما برخی گزارش‌ها حاکی از اختلاف فزاینده بین اسرائیل و ایالات‌ متحده آمریکاست.

وال‌استریت‌ژورنال نوشت که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در اقدامی دیگر که نشان‌دهنده افزایش شکاف با دولت بایدن در سال انتخابات ایالات‌ متحده است، تأکید کرد که عملیات نظامی را تا نابودی حماس دنبال می‌کند .براساس این گزارش، هم بایدن و هم نتانیاهو در تعیین مواضع خود با ملاحظات داخلی مواجه‌اند. بایدن انتخابات را در پیش دارد و از سوی دیگر با فشار گروه‌های چپ و حتی هم‌حزبی‌های خود برای تعدیل مواضع در حمایت از اسرائیل مواجه است. آن هم درحالی‌که رقیب جدی او یعنی دونالد ترامپ، حامی اسرائیل است.

نتانیاهو نیز با دلزدگی بخش قابل توجهی از افکار عمومی مواجه است که کابینه او را در زمینه حمله غافلگیرکننده هفتم اکتبر حماس به اسرائیل، مقصر می‌دانند. نکته‌ای که موجب شده او با وجود فشارهای بین‌المللی و هشدارها، بر ادامه جنگ تا نابودی کامل حماس تأکید کند. کاخ سفید با انتشار بیانیه کوتاهی درباره تماس تلفنی بایدن و نتانیاهو گفت که بایدن در این گفت‌وگو تأکید کرده است که «عملیات نظامی در رفح نباید بدون برنامه‌ای معتبر و اجراشدنی برای تضمین امنیت و حمایت از بیش از یک‌ میلیون نفری که در آنجا پناه گرفته‌اند، اجرا شود».

بیانیه کاخ سفید می‌افزاید که بایدن «بر هدف مشترک ما برای شکست حماس و تضمین امنیت بلندمدت اسرائیل تأکید کرد» و دو طرف درباره تلاش‌های جاری برای آزادی همه گروگان‌های باقی‌مانده در دست حماس، گفت‌وگو کردند. بایدن در این گفت‌وگو همچنین خواستار اقدامات فوری و مشخص برای افزایش کمک‌های بشردوستانه به غیرنظامیان فلسطینی شد. بیانیه تأکید می‌کند که دو رهبر توافق کردند که در تماس نزدیک باقی بمانند. بنیامین نتانیاهو یک روز قبل از صدور دستور آغاز این حمله، انتقادهای فزاینده از طرح حمله به رفح را رد کرد و گفت که ممانعت و مخالفت با ورود اسرائیل به رفح، مانند این است که به اسرائیل بگویید جنگ را بباز.

نخست‌وزیر اسرائیل در گفت‌وگو با فاکس‌نیوز گفت که آزادی گروگان‌ها و نابودی حماس «دو موضوع مجزا و منحصر‌به‌فرد نیست، بلکه کاملا با یکدیگر سازگار است». او تنها راه آزادی گروگان‌ها را شکست حماس دانست و گفت که به این هدف صرفا با عملیات نظامی پایدار می‌توان دست یافت. نتانیاهو به ارتش اسرائیل دستور داده است که برای تخلیه حدود ۱.۳ میلیون نفر از رفح آماده شوند. این در حالی است که بخش بزرگی از جمعیتی که در رفح جمع شده‌اند، از دیگر مناطق نوار غزه به این منطقه گریخته‌اند و جایی برای رفتن ندارند. به گزارش سی‌ان‌ان، یک مقام اسرائیلی گفت که نتانیاهو می‌خواهد عملیات رفح تا آغاز ماه رمضان در دهم مارس تکمیل شود. در همین حال، وزارت خارجه عربستان سعودی درباره «عواقب بسیار جدی حمله و هدف قراردادن» شهر رفح هشدار داد.

امارات متحده عربی نیز هشدار داد که طرح اسرائیل، «تهدیدی به همراه دارد که باعث از دست رفتن جان افراد بی‌گناه بیشتر و تشدید فاجعه انسانی در نوار غزه می‌شود». قطر نیز که تسهیل‌کننده اصلی مذاکرات بین اسرائیل و حماس است، این طرح‌ را محکوم کرد.

به گزارش وال‌استریت‌ژورنال، مصر روز یکشنبه به رهبران گروه حماس هشدار داده بود که اگر تا دو هفته دیگر با اسرائیل برای آزادی گروگان‌ها به توافق نرسد، ارتش اسرائیل عملیات زمینی را در رفح آغاز خواهد کرد. قاهره میزبان مذاکرات درباره توافق احتمالی بین حماس و اسرائیل است که گفته می‌شود از امروز آغاز می‌شود و اسرائیل، آمریکا و قطر در آن شرکت خواهند کرد. دو مقام رسمی مصر و یک دیپلمات غربی از تهدید قاهره به تعلیق معاهده صلح با اسرائیل در صورت حمله به شهر رفح در جنوب نوار غزه خبر دادند. دولت مصر نگران است که حمله اسرائیل به رفح باعث شود تا صدها هزار آواره فلسطینی که دیگر اجازه بازگشت به خانه‌های خود را نخواهند داشت وارد خاک این کشور شوند. از سوی دیگر، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، برای گفت‌وگو با مقام‌های قطر درباره آتش‌بس در غزه، وارد دوحه شد.

به گزارش رویترز، عباس روز گذشته با شیخ تمیم بن‌حمد آل‌ثانی، امیر قطر، دیدار کرد، اما مشخص نبود که با رهبران حماس نیز که از مدت‌ها پیش با او اختلاف دارند، دیدار خواهد کرد یا خیر. شمال غزه در اثر عملیات ارتش اسرائیل با «ویرانی کامل» مواجه است و در جنوب حدود دو میلیون نفر با آوارگی و گرسنگی دست‌به‌گریبان‌ و به کمک‌های سازمان ملل متکی‌ هستند.

روزنامه هم‌میهن در گزارشی تحت عنوان قفقاز جنوبی از روسیه به سمت خاورمیانه روی می‏‌گرداند، نوشته است؛

قفقاز جنوبی در حال یک تحول عمده ژئوپلیتیک است. جنگ در اوکراین و حل و فصل بالفعل منازعه ناگورنو-قره‌باغ بین جمهوری‌های ارمنستان و آذربایجان به این معناست که منطقه وارد دوره‌ای جدید می‌شود. ارمنستان، جمهوری‌آذربایجان و گرجستان به تدریج در عرصه جهانی اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا می‌کنند و هر یک تلاش می‌کنند وابستگی‌شان را به روسیه کاهش دهند و به سیاست خارجی کشورشان تنوع بیشتری بدهند.

گرجستان روابطش را با اتحادیه اروپا، چین و تا حدی ایالات متحده آمریکا گسترش داده‌است.  جمهوری آذربایجان همزمان تلاش می‌کند روابط نزدیک‌تری با ترکیه، اسرائیل، کشورهای آسیای میانه و برخی کشورهای اروپایی برقرار کند. ارمنستان در پیامد شکست دردناک در ناگورنو-قره‌باغ تلاش می‌کند تا روابط نزدیک‌تری با اتحادیه اروپا ایجاد کند، در روابطش با ترکیه بازنگری کند و پیوندهای نظامی با هندوستان و برخی کشورهای اروپایی برقرار کند. قفقاز جنوبی اکنون به‌جای اینکه محلی برای رقابت روسیه و غرب باشد، اکنون به یک نقطه بسیار شلوغ ژئوپلیتیک تبدیل شده‌است که نزدیک به ۶ قدرت برای نفوذ در آن رقابت می‌کنند.  در این شرایط فقط شاهد پایان دوران پساشوروی در این منطقه نیستیم بلکه شاهد پایان دوران نفوذ انحصاری روسیه در قفقاز جنوبی هستیم که در طول دو سده گذشته برقرار بود. کاهش قدرت روسیه باعث شده‌است که پیوندهای نزدیک میان قفقاز جنوبی و خاورمیانه دوباره برقرار شود.

شکی نیست که جغرافیای منطقه نیز از چنین پیوندی پشتیبانی می‌کند.  روسیه پشت رشته‌کوه‌های استوار قفقاز قرار گرفته‌است، درحالی‌که خاورمیانه همواره قفقاز جنوبی را استمرار طبیعی سرزمین‌های خود می‌دانست. تعمیق این روابط را می‌توان از رشد تجارت، سرمایه‌گذاری، زیرساخت‌های انرژی و ارتباط‌های ریلی بین قفقاز جنوبی و دو قدرت همسایه‌اش، یعنی ایران و ترکیه دید. ترکیه متحد کلیدی آذربایجان است و همچنین روابط نزدیکی با گرجستان دارد درحالی‌که ارمنستان از پشتیبانی ایران برخوردار است.  ترکیه به‌صورت ویژه برای توسعه کریدور شرقی-غربی تلاش می‌کند که این مسیر، کریدور شمال-جنوب روسیه را قطع می‌کند.

همزمان آنکارا و باکو تلاش می‌کنند تا یک کریدور دیگر از استان سیونیک در جنوبی‌ترین نقطه ارمنستان ایجاد کنند.  ایران هم توانسته‌است پیروزی‌های بزرگی به دست بیاورد.  ماه اکتبر توافقنامه جدید ترانزیتی بین ایران و آذربایجان امضا شد که از طریق خاک ایران مسیری در اختیار باکو برای دسترسی به سرزمین جداافتاده نخجوان ایجاد شود.  ایران همچنین کار بر روی کریدور حمل و نقل شمال-جنوب را پیش می‌برد که روسیه را از طریق جمهوری آذربایجان و دریای خزر به جنوب ایران متصل می‌کند. دیگر تلاش‌های ایران برای ایجاد مسیرهای دسترسی از طریق ارمنستان است که ایران را به بنادر دریای سیاه گرجستان در پوتی و باتومی متصل می‌کند.

زیرساخت‌های انرژی قفقاز جنوبی هم بیش از پیش به خاورمیانه متکی می‌شود. جمهوری‌آذربایجان به یکی از تامین‌کنندگان اصلی گاز ترکیه بدل شده‌است و نزدیک به ۱۶ درصد از نیازهای گاز ترکیه را در سال ۲۰۲۲ تامین کرده‌است. ایران و ارمنستان هم توافق تامین گاز ارمنستان را تا سال ۲۰۳۰ تمدید کردند. جنگ داخلی سوریه نشان داد که چگونه تحولات نظامی و سیاسی در خاورمیانه می‌تواند بر قفقاز جنوبی مؤثر باشد. برای مثال گروه پانکیسی گرج در گرجستان داوطلب شد تا در کنار گروه‌های افراط‌گرای اسلامی در سوریه و عراق بجنگد؛ موضوعی که باعث نگرانی از گسترش تروریسم در منطقه شد.  سوریه نیز یکی از معدود کشورهایی است که استقلال دو بخش جدایی‌طلب آبخازیا و اوستیای جنوبی را پذیرفته‌است.

در جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ ادعا شد که نیروهای سوری در کنار نیروهای آذربایجان می‌جنگیدند.علاوه بر مسائل امنیتی، ارمنستان و گرجستان با دیگر کشورهای مهم خاورمیانه روابط نزدیکی برقرار کرده‌اند.  عربستان سعودی به‌تازگی برای برقراری روابط با ارمنستان اعلام آمادگی کرده‌است.  ایروان با دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هم روابط نزدیکی برقرار کرده‌است.  گرجستان هم روابط خود را با عربستان سعودی، عراق و اردن گسترش داده‌است.