کیوسک امروز؛ ادعای کویت درباره میدان نفتی آرش/ برداشت بی‌سابقه از منابع آب زیرزمینی/ افزایش پدیده چادرخوابی/ سونامی مهاجرت نیروی کار ایرانی/ کمبود پزشک متخصص در کشور

به گزارش فرانیوز، نگاهی داریم به عناوین و گزارشات چند روزنامه صبح کشور که در ادامه می خوانید؛

کویت: ایران حقی در میدان نفتی آرش ندارد

روزنامه ابرار اقتصادی به ادعای وزیر نفت کویت درباره عدم مالکیت ایران در میدان نفتی آرش پرداخته است.

به گزارش ایلنا و به نقل از خبرگزاری رسمی کویت، سعد البراک، وزیر نفت کویت بر مخالفت کامل کشور خود با ادعاها و اقدامات ایران در میدان گازی آرش تاکید کرده است.

وی عنوان کرده است که میدان الدره، ثروت طبیعی کویت و عربستان است و هیچ طرف دیگری تا زمانی که ترسیم مرزهای دریایی تعیین تکلیف نشده در آن حقوقی ندارد.

وزیر نفت کویت افزود که از ادعاها و قصد ایران در خصوص میدان الدره که با ساده ترین قواعد روابط بین المللی در تعارض است، غافلگیر شدیم.

البراک تاکید کرد که کویت و عربستان کاملا بر سر اینکه یک طرف مذاکره باشند توافق دارند.

پیش از این نیز یک مقام مسئول در وزارت خارجه این کشور اعلام کرد: منطقه دریایی که میدان گازی الدره «آرش» در آن قرار دارد، در محدوده دریایی کشور کویت است و منابع طبیعی آن بین کویت و عربستان مشترک است و دارای حقوق انحصاری در آن هستند.

باید دید پاسخ مشخص مسئولان جمهوری اسلامی به این ادعای وزیر نفت کویت، چه خواهد بود؟

برداشت بی‌سابقه از منابع آب زیرزمینی

بر اساس گزارش روزنامه اعتماد، در کل کشور ۱۵۳ درصد برداشت نسبت به صدور پروانه رخ داده است.

«محمدرضا محمودیان بیدگلی» که فارغ التحصیل دکترای مهندسی محیط زیست است و دهها سال در حوزه آب و محیط زیست ایران کار عملی انجام داده، هشدار میدهد که آب کشور در صورت تداوم این سیاست با مسائل عدیده روبه رو خواهد شد.

بر اساس آخرین داده های منتشر شده در شرایط فعلی سالانه ۵۵/۶ میلیارد متر مکعب از آبخوانهای کشور تخلیه میشود که سهم برداشت چاه ها نزدیک به ۴۱/۵ میلیارد متر مکعب است.

بیشترین سهم در اضافه برداشت را استانهای کرمان، فارس، خراسان جنوبی و تهران دارند که میزان آن حدود ۴۴ درصد بیشتر از حجم پروانه های صادر شده در این استان هاست. این شیوه مدیریت بر منابع آب کشور موجب شده از تعداد ۶۰۹ آبخوان کشور، تاکنون متجاوز از ۴۲۰ آبخوان ممنوعه و ممنوعه بحرانی اعلام شود.

بدیهی است تداوم این روند نفس آتشین اژدهای سرکش نبود آب را بر نسل فعلی و نسلهای آتی کشور تحمیل خواهد کرد اولین گام جهت مقابله با این پدیده که وقوع آن در آینده خیلی نزدیک دور از انتظار نیست اصلاح حکمرانی آبی و تمرکز بر مدیریت تقاضا به جای مدیریت عرضه است.

افزایش پدیده چادر خوابی در جامعه

جامعه‌شناسان در گفتگو با روزنامه اقتصاد پویا درباره افزایش شکاف طبقاتی و  پدیده چادر خوابی در ایران هشدار دادند.

در روزهای گذشته تصاویری از چادرخوابی منتشر شد. همچنین در سالهای گذشته ما شاهد کارتن خوابی اتوبوس خوابی و چراغخوابی بوده‌ایم، امسال پدیده جدیدی به نام چادر خوابی را شاهد هستیم.

اردشیر گراوند جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی در خصوص به وجود آمدن پدیده‌های جدیدی از کارتن خوابی گفت: وقتی رشد اقتصادی یک کشوری منفی باشد طبیعی است که حجم عظیمی بی پناه در کشور به وجود آید.

وقتی رشد اقتصادی به طور مثال از منفی ۸ به منفی ۷ می رود را نمی توان گذاشت رشد اقتصادی مثبت؛ آسیب های اجتماعی برای یک جامعه معمولی است نه جامعه ای که خودش علت همه این مشکلات است. وقتی اشتغال وجود ندارد و مردم با فقر و نداری دست و پنجه نرم می‌کنند، چطور می‌شود توقع داشت که مردم کارتن خواب بیشتر از این نشوند.

وی در ادامه افزود: وقتی در یک خانواده‌ای بیکاری باشد آن قشر به قشر پایین تر می رود بنابراین کارتن خوابی به وجود می آید و کارتن خوابها صرفا آدم های بی سواد نیستند بنابراین می دانند که چطور از وسایل گرمایشی استفاده کنند و این پدیده ها در جامعه ای که خودش این پدیده ها را ایجاد می کند کاملا طبیعی است.

این جامعه شناس در پایان بیان کرد: فرض را بر این بگذاریم که مهاجرت بیشتر شده است که خوب مردم چرا مهاجرت میکنند؟ برای کار وقتی هم به کلانشهرها می آیند و کاری برایشان وجود ندارد و اینجا هم نابود میشوند با این همه تفاسیر این حجم عظیم کارتن خوابی و تکدی گری برای یک جامعه معمولی نیست. جامعه ای که خودش ایجاد تکدی‌گری می‌کند را نمی توان توقع بیش از این داشت. این پدیده ها با توسعه اشتغال برطرف خواهد شد نه با صحبت.

سونامی مهاجرت نیروی کار ایرانی

روزنامه تجارت از چالش بنگاه‌های تولیدی در شرایط تورمی و سونامی مهاجرت نیروی کار ایرانی گزارش می‌دهد.

اخیرا جهانبخش سنجابی شیرازی، دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی و عراق از شدت گرفتن مهاجرت نیروی کار ایرانی به عراق خبر داده است. او با بیان اینکه کارگران ماهر ایرانی در عراق درآمد بهتری دارند، درباره انگیزه های مهاجرتی به عراق اشاره کرده و گفته است، اختلاف معنادار ارزش پولی بین عراق و کشورهای همسایه به این مسئله دامن زده است.

او می گوید: «شاید بخشی از علل مهاجرت به عراق این است که نیروی کار ایرانی احساس می کند با همان زمان کاری که ایران انجام می دهد را اگر در عراق انجام دهد به سطح اقتصادی بهتری میرسد.»

بنا بر اعلام دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق، دو گروه از ایران به عراق مهاجرت میکنند؛ یک گروه نیرو کار ساده هستند که حجم عمده مهاجرت را تشکیل میدهد دوم نیز نیروی کار ماهر است که برای کارفرمای عراقی منطقی است که هزینه های اقامت یک نیرو کار ماهر را بپردازد.

همچنین حسین راغفر، فعال اقتصادی در گفتگو با فرارو درباره مهاجرت کارگران ایرانی به عراق گفت: عراق یک کشور همسایه و نزدیک است و مشابهت فرهنگی زیادی با ایران دارد همچنین جامعه برخی مناطق عراق، بهتر از دیگر کشورهای همسایه پذیرای ایرانیان است. ضمن این که دستمزدها در عراق بالا است و اساسا قابل مقایسه با دستمزدهایی که در ایران پرداخت میشود نیست. مسیر مهاجرت نیروی کار به عراق، بسیار ساده تر از کشورهای غربی و اروپایی است و موانع سفت و سختی برای مهاجرت به این کشور وجود ندارد.»

وی افزود: این مسئله در شرایطی تشدید میشود که مسئولین طرح های انقلابی خود را مینویسند و دستمزد و امکانات حداقلی مورد نیاز نیروی کار را سرکوب میکنند در نتیجه همین سرکوب دستمزد و مزایای نیروی کار، افراد تصمیم می گیرند به هر نحوی که شده مهاجرت کنند. رفت و آمد به عراق به دلیل مجاورت ایران و عراق بسیار ساده و کم هزینه است و روند اخذ ویزا و تردد نیز ساده تر از بسیاری از کشورها است. عراق یک بازار کار نسبتا فعال به جهت تقاضای نیروی کار و به ویژه نیروی کار فنی دارد. این نیروی کار چه در حوزه های تخصصی و چه در حوزه ساخت و ساز و عمرانی استفاده میشود. به اعتقاد او، مسئله مهاجرت بدترین مشخصه اقتصاد کشور است که طی سالهای اخیر رخ داده است و هم اکنون نیز تبعات تشدید مهاجرت نیروی کار ، کارگر یا متخصص حرفه ای را شاهدیم.

این اقتصاددان می گوید: «طی حداقل سه دهه اخیر حقوق و دستمزد کارگران مورد اجحاف قرار گرفته و یکی از مشخصه های اقتصاد ایران همین است که دستمزد نیروی کار را سرکوب کرده است. این موضوع قطعا یکی از دلایل جدی مهاجرت کارگران از ایران طی ۳۴ سال گذشته است. این پدیده چندان جدید نیست اما طی یک دهه اخیر با توجه به شرایط اقتصاد ایران تشدید و بیشتر دیده شده است.

دود کمبود پزشک متخصص فقط به چشم مردم می‌رود

بنابر گزارش روزنامه جمهوری اسلامی، موج مهاجرت پزشکان به مرز هشدار رسیده است. دکتر ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران می گوید: تعداد پزشکان متخصص و فوق تخصص در ایران روند کاهشی دارد مانند جراح قلب ،مغز و جراحهای پیوند. با توجه به این که خیلی از افراد دارای تخصص و تجربه قصد مهاجرت دارند ما با کمبود پزشک مواجه میشویم؛ اگر فوق تخصصها از کشور خارج شوند مجبوریم یا پزشک وارد کنیم یا مانند سابق بیماران را برای درمان به اروپا و آمریکا بفرستیم.

مجموعه پزشکان و پرستارانی که سال گذشته از کشور خارج شده اند از ۱۰ هزار نفر گذشته است. تا پیش از این خروج و مهاجرت پزشکان در رده پزشکان عمومی در سطح بالاتری قرار داشت اما حالا متخصصان گوی رفتن را ربوده اند و تعداد خروجی آنها بیشتر شده است.

همچنین آمارها نشان میدهد کرسی های تخصص که پیشتر برای آن سر و دست می شکستند سال گذشته خالی ماندند.

دکتر ایرج فاضل رئیس جامعه جراحان ایران هم در واکنش به مهاجرت پزشکان گفت: بعد از انقلاب زحمت زیادی برای مملکت کشیده و پزشکی ما به روز و در جهان زبانزد شد به گونه‌ای پیشرفت کردیم تا هیچ ایرانی برای درمان راهی خارج از کشور نشود و همه نوع جراحی پیچیده ای از قلب گرفته تا مغز و پیوند اعضا در داخل انجام شد اما در حال حاضر این وضعیت به خطر افتاده است.

دکتر فاضل افزود: پزشکی یکی از طولانی ترین رشته ها است چنانچه عمومی ۷ سال و بعد ۲ سال طرح دارد و برای تخصص نیز ۳ تا ۶ سال و برای فوق تخصص هم همین سالها باید طی شود که تقریبا یک نفر تا ۴۰ سالگی برای پزشکی باید درس بخواند و بعد از آن تحت شرایط خاص وارد چرخه فعالیت شود.

شاید وقت آن رسیده که مسئولان امر این موضوع را به صورت ریشه‌ای مورد بررسی قرار دهند. زمانی که نخبگان کشور به مدارج بالای علمی میرسند انتظار بیشتری دارند که از امکانات حداقلی رفاهی و اجتماعی و درخور شأن خود برخوردار باشند تا بتوانند پس از سالها ،تلاش به دور از داشتن دغدغه معیشت به فکر خدمت به مردم و کشور باشند.