سرکوب در دانشگاه وموج تازه اخراج اساتید معترض؛ علی شریفی زارچی هم اخراج شد

به گزارش فرانیوز، با گسترش موج «اخراج، تعلیق و حذف» استادان دانشگاه‌ها به دلیل حمایت از دانشجویان معترض، چند استاد دیگر از دانشگاههای مختلف کشور اخراج یا تعلیق شدند.

از سال گذشته و پس از آغاز اعتراضات سراسری، روند اخراج و تعلیق اساتید دادنشگاهها آغاز شد. در هفته های گذشته نیز چند تن از معلمان که حکم تعلیق و اخراج از کار گرفته بودند از تایید حکم خود خبر دادند.

تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاههای مختلف کشور نیز به جرم شرکت در اعتراضات یا امتناع از استفاده از حجاب اجباری در کلاس های درس به تبعید، تعلیق یا اخراج محکوم شده اند. اتفاقی که با نزدیک شدن به سالروز قتل حکومتی مهسا امینی و سالگرد آغاز اعتراضات سراسری در ایران، شتاب بیشتری گرفته و واکنش های بسیاری در سطح جامعه به دنبال داشته است.

در روزهای گذشته خبری منتشر شد که براساس آن حمیده خادمی و آمنه عالی دو استاد دانشگاه علامه تهران، با یک تماس تلفنی از این اخراج شدند.

کانال دانشجویان متحد که خبرهای مرتبط با دانشجویان و دانشگاهیان را پوشش می‌دهد، نوشت: حمیده خادمی و آمنه عالی سال گذشته و در جریان اعتراضات «ضمن مخالفت با سرکوب دانشجویان، از دانشجویان بازداشتی و تعلیقی حمایت کرده‌ بودند.»

شوراهای صنفی دانشجویان کشور نیز با اشاره به روش رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه از «تماس تلفنی» برای اعلام اخراج حمیده خادمی و آمنه عالی، «ابلاغ تلفنی» را «بدعت جدید در سرکوب و اخراج اساتید دانشگاه» توصیف کرد و افزود: در حالی «قطع همکاری با این دو استاد ابلاغ رسمی نشده» اما از «طریق تماس تلفنی منشی رئیس دانشکده» به آنها اعلام شده است.

علاوه بر این شوراهای صنفی دانشجویان از حذف ۷ تن از استادان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران خبر داد و افزود: «دانشجویان دانشکده‌ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران در ترم جدید با انتشار لیست دروس ارائه شده، متوجه حذف نام دست‌کم ۷ تن از اساتید این دانشکده» شدند.

این ۷ استاد شامل وحید عیدگاه استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، لیلی ورهرام استاد گروه فرهنگ و ‌زبان‌های باستانی،جواد بشری استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، قاسم عزیزی استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، میلاد عظیمی استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، داریوش رحمانیان دانشیار گروه تاریخ، حسین مصباحیان استادیار گروه فلسفه است.

در این گزارش با تاکید بر اینکه «اغلب این اساتید پیش‌تر در هیات جذب و گزینش دانشگاه مورد بازخواست قرار گرفته بودند»، افزود که «حذف» آنها از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران «نه به شکلی قانونی و با ابلاغ رسمی، بلکه بدون اطلاع قبلی و به واسطه‌ کارشکنی در تخصیص دروس» صورت گرفته است.

هفت استاد «حذف» شده دانشکده ادبیات دانشگاه تهران از جمله استاداتی هستند که «سال‌ها دروس مشخصی» را در این دانشگده تدریس می‌کردند اما به نوشته شورای صنفی دانشجوی «این دروس مشخص» در ترم پیش رو «به افراد جدیدی سپرده شده‌اند که به اشکال مختلف از اطرافیان و نزدیکان عبدالرضا سیف، رئیس این دانشکده‌، هستند.»

شوراهای صنفی دانشجویان کشور تاکید کرد که «حذف اساتید باسابقه و مجرب و کلاس‌های درسی آنها و جایگزینی‌شان با افراد غیر متخصص، ضربه‌ بزرگی بر پیکر این دانشکده مهم و تاریخی کشور» وارد می‌کند.

آبتین گلکار، مترجم سرشناس و استاد گروه زبان روسی دانشگاه تربیت مدرس، در واکنش به اخراج گروهی استادان دانشگاه منتقد حکومت، از سکوت وزیر علوم جمهوری اسلامی انتقاد کرد و در حساب اینستاگرام خود نوشت: «تکلیف طایفه‌ی اشقیا که مشخص است، ولی خاک باید بر سر کرد وزیری را که در حد بز اخفش هم نمی‌تواند به افتضاحی که در موسسات زیردستش به پا شده واکنش نشان دهد».

همچنین علی شریفی زارچی، عضو هیات علمی بیوانفورماتیک و هوش مصنوعی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف، روز شنبه از «دریافت نامه اخراج» خود از این دانشگاه خبر داد.

آقای شریفی زارچی روز شنبه ۴ شهریور ماه در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) نوشت: «امروز نامه‌ اخراج من از دانشگاه شریف دریافت شد».

آقای شریفی زارچی خود از جمله استادانی بود که هربار خبر اخراج یا تعلیق اساتید منتشر شد با تاسف از آن نوشت و نسبت به زیانبار بودن این رویه هشدار داد.

او همراه خبر دریافت نامه اخراج خود ابیاتی را نیز خطاب به مقام‌های حکومتی منتشر کرد و نوشت: «سیصد گل سرخ یک گل نصرانی/ ما را ز سر بریده می‌ترسانی؟/ ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم/ در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم».

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه «استناد مدیریت دانشگاه آن است که به رغم مکاتبه در خرداد و آذر ۱۴۰۰ و شهریور ۱۴۰۱، هیچ اقدامی برای تمدید قرارداد خود انجام نداده‌ام»، تصویری از ثبت درخواست‌های «ترفیع و تبدیل وضعیت» خود را منتشر کرد که تاریخ این درخواست‌ها مرداد، بهمن و اسفند سال ۱۴۰۰ و مرداد سال جاری است.

آقای شریفی زارچی نوشت: «تاریخ ثبت درخواست‌های ترفیع و تبدیل وضعیت را ببینید تا متوجه شوید چطور حقیقت فدای سیاست می‌شود».

در همین حال شوراهای صنفی دانشجویان کشور با تاکید بر اینکه علی شریفی زارچی، «در اعتراضات از دانشجویان حمایت گسترده‌ای کرده بود»، اخراج او از دانشگاه دانشگاه شریف را «تداوم پروژه‌ تصفیه و سرکوب اساتید» خواند.

همچنین بر اساس گزارش‌هایی منتشر شده در رسانه‌های ایران، برنامه‌ درسی آقای رحمانیان برای نیمسال آینده حذف شده و او در آستانه اخراج از دانشگاه تهران قرار گرفته است.

داریوش رحمانیان نویسنده کتاب‌هایی از جمله «تاریخ علت شناسی انحطاط و عقب ماندگی ایرانیان و مسلمین»، «ایران بین دو کودتا» و «پنج رساله سیاسی از دوره قاجاریه» است و در حوزهٔ تاریخ معاصر ایران و مسائل نظری تاریخ، پژوهش و تدریس می‌کند.

این دانشیار دانشگاه تهران در واکنش به خبر کنار گذاشته شدنش در کانال تلگرام خود نوشته است: «تعلیق و اخراج من کار آسان و ساده‌ای نیست. گمان می‌کنم تصمیم به تعلیق من خطای محاسباتی عجیبی بوده است که ریشه در توهم دارد. طرف گویا در حالی شبیه مستی چنین تصمیمی گرفته است. هرچه فکر می‌کنم عقلم به جایی قد نمی‌دهد که این تصمیم بسیار ناشیانه چطور گرفته شده است».

آقای رحمانیان با اظهار نگرانی از شدت گرفتن خروج نخبگان از ایران گفته : «در طول سی سال تدریس در دانشگاه همواره زیر فشار و تهدید بوده‌ام و پایمال شدن حق و حقوق را به انواع و اقسام تجربه کرده‌ام»

گفتنی ست در بحبوحه اعتراضات سراسری جنبش زن، زندگی، آزادی محمد راغب، استاد ادبیات دانشگاه شهید بهشتی با انتشار پستی در اینستاگرام از اخراج خود خبر داد: «به‌دلیل آنکه در اعتراض به وضعیت خیابان و دانشگاه تاکنون در کلاس حضور نیافته‌ام و در تجمع دانشجویی به همراه دیگر همکارانم شرکت کرده‌ام، بی هیچ اعلام رسمی از ریاست مرکز بین‌المللی آزفا و سرپرستی مرکز پژوهشی شهید رواقی، برکنار شدم و دسترسی من به کارتابل و ایمیل دانشگاهی و سامانه گلستان مسدود شد. همچنین پیش‌از حضور در هیئت بدوی انتظامی دانشگاه و اعلام رأی، وضعیت (عضویت) هیئت‌علمی من به حالت تعلیق درآمد و حقوق ماهانه‌ام قطع شد.»

هم‌زمان با موج اخراج اساتید باسابقه، اخباری مبنی بر استخدام اعضای هیأت علمی جدید به گوش می‌رسد. در روزهای اخیر تصویر نامه‌‌ محرمانه‌ای به تاریخ ۲۰ دی‌ماه ۱۴۰۱ در فضای مجازی در حال چرخش است که نشان می‌دهد وزیر کشور از رئیس جمهوری خواسته تا دستور شروع “طرح زیربنایی و انقلابی جهت تحول ساختاری در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی” را صادر کند.

در این نامه محرمانه به پروژه جذب ۱۰ هزار عضو هیأت علمی در وزارت علوم و پنج هزار عضو هیأت علمی در وزارت بهداشت تا پایان دولت سیزدهم و در راستای “جذب اساتید انقلابی” اشاره شده است.

انتشار این نامه بازتاب گسترده‌ای در میان اساتید داشت و علی شریفی زارچی، استاد دانشگاه شریف ضمن افشای این نامه به آن اعتراض کرد.

پس از آن محسن رنانی، استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان نامه سرگشاد‌ه‌ای خطاب به وزیر علوم منتشر کرد و خواستار توضیح درباره این خبر شد.

او همچنین از همکاران دانشگاهی خود خواست تا نسبت به این موضوع ساکت ننشینند و به آن اعتراض کنند.

رنانی در این نامه که عنوان آن “از نهاد علم به نهاد قدرت” است، این خبر را در صورت صحت داشتن به منزله کودتا دانسته و نوشته است: «اجازه دهید امروز یعنی ۲۸ مرداد که سالگرد آن کودتای ننگین است من به عنوان یک نماینده فرضی از نهاد علم از شما به عنوان نماینده نهاد قدرت با صدای بلند بپرسم آیا می‌دانید که در طول تاریخ هیچ نهاد قدرتی نتوانسته است با کودتا بر نهاد علم پیروز شود؟ چنین راهی بر شاخ نشستن و بن بریدن است.»

یک روز پس از انتشار نامه محسن رنانی به وزیر علوم، سخنگوی وزارت علوم خبر استخدام مخفیانه اعضای هیأت علمی را تکذیب کرد. تکذیبی که البته با آنچه در حال رخداد است حکایت از این دارد که خلاف واقع است.